Her bireyin aşka bakış açısının farklı olduğunu savunanlardanım.. Tıpkı yeryüzündeki insanların parmak izleri gibi şahsına münhasırdır diyebilirim.. ..
Bu kitapta yazarda kendi bakış açısından aşkı-sevdayı kaleme almış.. Bir bölümde ilk aşkın unutulmazlığından bahsederken, bir başka bölümde farklı aşklar yaşadığından bahsediyor.. Çelişiyor kendiyle.. Ne demiş üstad" ben elmayı seviyorum diye elmenında bini sevmesi şart mı ".. Bu düsturda hareket etmesini bekler, o karşılıklı olmadı diye başka suretlerde aşkı aramasını tasvip etmedim, açıkcası.. Bana göre aşkın Züleyha Yusufa beslediği gibi olmalı.. Diğerlerinde onu görmeli.. O sevmesede sevebilmenin olgunluğuna erişmelidir.. Burada kendi fikirlerimi bir yana bırakıp yazarın sunduğu kitaptaki aşka dönersem, karşı cinse değer biçtiği rollerin olmasını istiyor ve onun istediği gibi olmadığından yakınıyor.. Kendini haklı görme çabasında.. Hatasız ve kusursuz kabul etmiş.. .. Son olarak betimlemeler çok sık tekrar etmiş bu da anlatıma anlam kargaşası yüklemiş.. .. Büyük bir hevesle aldığım kitaptan malesef umduğumu bulamamamın verdiği hüzün var.. Duygular kalbime dokunmadı.
