En Eski Harry Potter ve Felsefe Taşı kitaplarını, en eski Harry Potter ve Felsefe Taşı sözleri ve alıntılarını, en eski Harry Potter ve Felsefe Taşı yazarlarını, en eski Harry Potter ve Felsefe Taşı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ben emsallerin ortaokul sıralarında tanıştığı, kimimize büyülü bir dünyanın kapılarını açan, kimimize ise okumayı sevdiren nostaljik bir serinin ilk kitabıdır kendileri. İlk gün 90 sayfa okumuştum ve arkadaşın kitabı olmasından mütevellit, gün bitiminde alıp eve götüremeyeceğimden, dersin ortasında bile kaçamak bakışlarla okuduğumu hayal meyal hatırlıyorum. O zamanlar 90 sayfa okumak bile marifetti benim adıma. Bu kitabın bendeki yeri ayrıdır onun için. Sonradan resimli versiyonları da yayınlanmış öğrendiğime göre. Belli bir yaş grubundaki çocuklara kitap okumayı sevdirmek adına okutulabilecek bir kitaptır, tavsiye ederim.
Bu kitapta en sevdiğim ve kitaptaki en güzel olay Hermione, Harry ve Ron'un arkadaşlığı: yaşadıklarına rağmen birbirlerine gülümseyince tüm küslükleri bitirip arkadaş olarak devam edebilmeleri. Beni çok mutlu etmişti.
Tombul kadın "Sıra sende, Fred" dedi.
"Fred değilim ben, George'um," dedi çocuk. "Bir de kalkmış, annemiz olduğunu söylüyorsun! Daha adımı bile bilmiyorsun!"
"Özür dilerim George."
"Şaka ediyordun, ben Fred'im," dedi çocuk, o da gitti.
Kimse kendilerini duymasın diye, Harry alçak sesle Snape'in Quidditch maçında hakemlik edeceğini anlattı.
Hermione, "Oynama," dedi hemen.
"Hasta olduğunu söyle," dedi Ron.
Hermione, "Ayağın kırılmış gibi yap," diye önerdi.
"Ayağını gerçekten kır." dedi Ron.