Harry Potter ve Zümrüdüanka Yoldaşlığı Gönderileri
Harry Potter ve Zümrüdüanka Yoldaşlığı kitaplarını, Harry Potter ve Zümrüdüanka Yoldaşlığı sözleri ve alıntılarını, Harry Potter ve Zümrüdüanka Yoldaşlığı yazarlarını, Harry Potter ve Zümrüdüanka Yoldaşlığı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Harry'nin dersine girdiği insan öğretmenlere hiç benzemiyordu. Önceliği, bildiği şeyi öğretmek değil de, hiçbir şeyin, at-adamların bilgisinin bile kusursuz olmadığını akıllarına sokmak gibiydi.
"Ama genelde, insanların falcılık dediği, yapanı yücelten saçmalıkla uğraşarak vakit kaybediyor.
"Profesör Trelawney'le astroloji görmüştük!" dedi Parvati heyecanla. Sırtüstü yattığı yerden elini önüne doğru uzatmış, yani havaya kaldırmıştı. "Mars kazalara, yanıklara ve o tür şeylere neden olur; ve şimdiki gibi Satürn'le açı yaptığında -" havaya bir dik açı çizdi
"- insanların sıcak şeyleri ellerken her zamankinden daha dikkatli olmaları gerekiyor anlamına gelir -"
"O dediğin," dedi Firenze sakin sakin, "insan saçmalığı".
Parvati'nin eli gevşekçe yanına düştü.
"Önemsiz incinmeler, minik insan kazaları," dedi Firenze, toynakları yosunlu yerde tok sesler çıkarırken. "Bunlar engin evren için karıncaların koşuşturması kadar önemsizdir ve gezegenlerin hareketlerinden etkilenmezler."
"Profesör Trelawney -" diye başladı Parvati, kırgın ve kızgın bir sesle.
"- bir insan," diye noktayı koydu Firenze. "O yüzden de türünüzün sınırlamalarıyla gözleri kapanmış ve eli ayağı bağlanmış."
"Sınır tanımayan bir zeka , en büyük hediyedir insana, " dedi Luna tekdüze sesle.
Büyük Salon’ un çift kanatlı kapısından, konuşma sesleri ve çatal bıçaklarla tabakların şıngırtısı yankılanıyordu - beş altı metre ötede, yemeklerinin tadını çıkaran, sınavların bitişini kutlayan ve dünyada hiçbir tasası olmayan insanların olduğu fikri Harry’ye inanılmaz geliyordu...
“Ölmekten korkuyordum,” dedi Nick usulca. “Arkada kalmayı seçtim. Bazen merak ederim, yapmamalı mıydım diye... neyse artık orası burası fark etmez... zaten, ben de ne buradayım, ne orada...” Küçük, hüzünlü bir kahkaha attı. “Ölümün sırları hakkında hiçbir şey bilmiyorum, Harry, çünkü ben de onun yerine hayatın cılız bir taklitini seçtim.”
...yeniden güneşe çıkmıştı ve çimenlikte yürüyordu. O geçerken insanlar yine ona seslendiler. Birkaç saniye gözlerini yumdu, hepsinin yok olmasını diledi, gözlerini açsa da kendini bomboş arazide bulsaydı keşke...
Uzun süre ikisi de konuşmadı. Odanın duvarlarının çok gerisinde bir yerlerde Harry sesler duyuyordu, belki de erkenden kahvaltı etmek için Büyük Salon’a giden öğrencilerin sesleri. Dünya’da hala yemek yemek isteyen, gülen, Sirius Black’in sonsuza dek gittiğini bilmeyen ya da buna aldırmayan insanların olması imkansız geliyordu ona. Sirius şimdiden milyonlarca kilometre uzakta gibiydi; şimdi bile Harry’nin bir parçası, o tülü çekmiş olsa Sirius’u ona bakarken göreceğine, belki de havlama gibi kahkahasıyla onu karşılayacağına inanıyordu...
Harry Potter ve Zümrüdüanka YoldaşlığıJ. K. Rowling (Robert Galbraith) · Yapı Kredi Yayınları · 202026,1bin okunma
İşte bize burada bunu öğretmeliler, diye düşündü yan dönerek, kızların beyninin nasıl çalıştığını. En azından Kehanet dersinden daha faydalı olurdu.
Sayfa 524Kitabı okudu