— Kardeşler! Durun vurmayın! Sizler de ezilen yoksul halk çocuklarısınız! Sizin de ananız, babanız, kardeşleriniz yaşam kavgası veriyor. Bizden ayrı bir yanınız yok. Ne var ki, bizi birbirimize kırdıran ağalar, geride durup kendi düzenlerini sürdürüyorlar.
Hasan, iyice şaşaladı: "Ne yakışır mı ana?" diye kekeledi, geriledi. Anası daha bir celallenerek yürüdü üstüne: "Bir de bilmezlikten gelme hınzır! De görem, sen kime çektin Moskof’un dölü? De hele anan mı gomonis, baban mı? Hı, de görem, he mi?"