Hastalık İyileşmeye Giden Yoldur Gönderileri
Hastalık İyileşmeye Giden Yoldur kitaplarını, Hastalık İyileşmeye Giden Yoldur sözleri ve alıntılarını, Hastalık İyileşmeye Giden Yoldur yazarlarını, Hastalık İyileşmeye Giden Yoldur yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ezoterizm ya da ezoterik öğretiler, varoluşun nedenlerini yine insanın kendi içinde arayan ve amacı, insanın, evrimini gerçekleştirerek "kamil insan" haline dönüşmesi, böylece Tanrı ile "bir" leşmesi olan öğretidir. Ancak, "kâmil insan"ın belli sınav ve eğitimlerden geçerek yetişmesi ve bu öğretilerin kapalı bir düzende, belli kurallara bağlı kalarak, derece derece verilmesi nedeniyle bunlara İçrek ya da Gizli Bilimler de denilmiştir.
Hedefi aydınlanma olan insanların, bilim için zamanları yoktur - onların bilgiye ihtiyaçları vardır.
hastalık belirtileri, ruhsal çatışmaların bedensel ifade biçimleridir ve semboller yardımıyla her seferinde hastanın gerçek problemini su yüzüne çıkartırlar.
Yaşam, öğrenmektir. Öğrenmek ise, o zamana dek, "ben"in dışında kalmış olan prensiplerle bütünleşmek ve onları bilincimizden içeri almaktır.
Kişinin sevgiye açlığı varsa ve bu açlık yeterince giderilmiyorsa, bu durum tatlı yeme ihtiyacı olarak bedende ortaya çıkar.Tatlı ve abur cubur yemeye duyulan şiddetli açlık her zaman tatmin edilmemiş bir sevgi açlığının ifadesidir.
Her karar rahatlama getirir. Çatışmayı sürüncemede bırakmak ise sürekli enerjimizi emer.
Yaşam, hayal kırıklıklarından oluşan bir yoldur. İnsan, gerçeği taşıyabilecek hale gelinceye kadar, hayalleri birbiri ardına elinden alınır. Hayallerin yıkılması hiç de kolay ve hoş değildir, ama bize hep yeni özgürlük alanları armağan eder.
Bir keşiş,mağarada meditasyon yapıyordu. O sırada içeri bir fare girdi ve sandaletini kemirmeye başladı. Keşiş kızgınlıkla gözlerini açtı:
"Neden dua ederken beni rahatsız ediyorsun?" "Açım" dedi fare. "Git buradam ahmak fare", diye uyardı keşiş, "ben Tanrıyla Birliği arıyorum beni nasıl rahatsız edersin!" Fare o zaman sordu: "daha benimle '"bir" olamazsan, Tanrı'yla nasıl "bir" olmayı istersin?"
Birliğe giden yol, sadece kaçmaktan daha fazla bir şeyler gerektirir. Zıtlıkları içimizde birleştirmek için, korkmadan, her şeyin içindeki kutuplaşmayı görmemiz, bu tecrübeyle sürekli bilinçlenmemiz ve varoluşumuzdaki çelişkileri aşmamız lazımdır.
İnsanda eksik olan şeyler, kendilerini hastalık belirtisi olarak ifade ederler.
Bizi yaratan, şekillendiren, etkileyen veya hasta eden çevremiz değildir. Çevre, sadece baktığımızda kendimizi ve özellikle de, gölgemizi bize gösteren bir ayna vazifesi görür.
"Hayır" dediğimizde, ufkumuzdan bir kutup kaybolur ama bu kutbun varlığı yok edilemez. Reddedilen kutup hemen bilincimizin gölgesinde yaşamaya devam eder.
Laotse, Tao-te-king'in ikinci kıtasında şöyle der:
"Kim güzel derse, onunla birlikte güzel olmayanı da yaratır,
Kim iyi derse, onunla birlikte iyi olmayanı da yaratır...
Dünya değişmez, insanlar dünyadaki değişik seviye ve görüntüleri arka arkaya yeniden çizerler.
Bilgelik, bütünlük ve bilinçlenmenin anlamı, var olan her şeyi, olduğu gibi, kendi ağırlığıyla kabul ederek görebilmektir. Oysa, kutuplaşma, "aynı anda" olanı, " arka arkaya" olana ayrıştırır ve "hem o hem de bu" olanı, "ya o ya da bu" kavramına dönüştürür. Kutuplaşmanın getirdiği bütün bu değişimler bir hayal, bir aldanmadır.