Yüreği merhamet ve pişmanlıkla doldu, ayrıca tüm bu zaman boyunca yüz kızartıcı bir hoşgörüyle çaresiz, biricik çocuğuyla ilgilenmediği,hatta çocuğun acı çektiğini kendine itiraf edecek gücü bile bulamadığı için derin bir utanç duydu.
İhmalkarlığıyla işlediği günahları kendinize eziyet edercesine düşündükçe üstüne ağır bir yorgunluk çöktü, böylece sırtı kambur, alnı masaya koyduğu elinin üstünde, uykuya daldı.