Yirmi üç hikayelik bir serüven daha bitti. İçinde çok sevdiğim satırlar oldu. Havuz Başı, Su Basması, Mektup, İnsanlar, Türküler, Masallar, Simitle Çay, Güğüm hikayeleri sevdiğim hikayeleri oldu.
Her hikayede çok farklı bir tat var. Özellikle koku duyusunu bu kadar aktif kullanan başka yazar okumadım sanırım. Yine kuşlar, ağaçlar ve insanların hikayesini okuduk. Özellikle köpekleri seven bir yazar olduğuna tam kanaat getirdim bu kitapla.
"Canım bir yağmur yağmasını istiyor. Gözümü, gönlümü ıslatacak bir yağmur."
"Çiçekler ve ağaçlar ve otlar, yalnız sonbaharda son bir ümitle yapraklarını dökerek, garip, esrarlı ve fani goncalar açarak insanlara, ümitlerinden ve zaaflarından son defa bahsederler."
Doğaya olan sevgisini yine hissettiriyor satırlarında.
"Sizi bekliyorum. Sizi göreceğim; içimde bir şey koşacak. Siz görmeden geçeceksiniz. Ben kederle sevinci duyup dalacağım istediğim âleme. Dünyayı yeniden kederlerle kuracağım. Sonra çarşılardan çarşılara, insan sesleri arasında, her şeyi sizinle kurulmuş bir şehirde dolaşacağım."
"Herkesler geçti, siz geçmediniz. Yüzünüzü göremedim. Bayramım, çocukluk bayramım salıncaksız geçmiş gibi gözüme yaş doldu."
İçe dokunan derin duygular hissettiren cümleleri de bol bol okuyoruz. Beğenerek okuduğum bir hikaye kitabı daha oldu Havuz Başı.
