Eksik
Gece erkenci,
Gün orta yerinde griye bulanmış .
Sanki gök yarılsa,
Şimşek aydınlatsa düşüncelerimi ,
Yağmur sadece beni ıslatsa,
Sesim çıkmaz .
Öyle bir boşluk ki içimde ,
Nerden başlasam doldurmaya,
Sanki bir sen eksik kalacak …
Umut
Geceyi soğuk yapan,
Ne karanlığıdır ,
Ne de adına mevsim dedikleri ,
Güneşin oynadığı saklambaç oyunu .
İçimize dokunan ne çıplak ayaklarıdır ,
Ne de bir dilim sevgiye muhtaç gözler …
Paylaşmayı unuttuk azalırız hep ,
Kat kat giyinsek de ısıtamayız yüreklerimizi ,
Kendimize bile yardım edemezken , bulup
Birkaç bağış aydınlatırsanırız yolumuzu …
Oysa hala hayal edenler vardır aramızda ,
Güneş’i saklandığı yerden çıkaran ,
Geceyi de gündüzü de ısıtan ,
Gözün gördüğü kadarıyla yetinmeyip ,
Yüreğiyle yolunu bulanlar vardır aramızda .
Gelir gelmez
Derin bir nefes alasım gelir ,
Gözlerimi kapatıp ,
Sessizli giyinsim gelir .
Susmak kelimelerimin gizli durağı ,
Bir tek yalnızlığımı alıp yanıma ,
Nereye olduğunu bilmeden ,
Gidesim gelir .
Diye diye
Bir mum yaktım,
gecemi aydınlatsın diye .
Perdeleri açtım gökyüzüne ,
Ay, yüzünü odama çizsin diye .
Hayat denen bu oyunda ,
Her mevsimim gözlerindi,
Bana beni hatırlatsın diye .
'Çocukluğumu her özlediğimde bir uçurtma bırakırım evimin gökyüzüne. Bir tek karanlıktan korkan çocuk yüreğim özgür kalır, aydınlığı getirir melek kanatlarında. Rengi, dili yoktur. Tüm kötü duygulardan uzaktır öğrenme bahçesi. Zamanı geri alamasak da, yarınlar için hâlâ umut o çocukta. Daha iyi bir dünya, içindeki çocukta gizli. Umut denizimizin en güzel mavisinde bir damla "Çaba" da senden olsun. Hadi çocukluğunu hatırla...'
Çok beğendiğim bir not oldu. Sizinle de paylaşmak istedim.