Kimi vakitler zamanını Paris'in büyük kütüphanelerinde, ölmüş yazarların o yeraltı mezarlarında geçiriyor; hastalıklı bünyesine gıda olması ümidiyle o tozlu ve eskimiş kitap yığınlarını didik didik ediyordu. Mezar soyguncuları gibi o da, bir nevi, çürüyüp dağılmış kitapların konduğu odalarda beslenen bir kütüphane soygucusuydu.