Hayallerimi Sende Unuttum
Kenan KalecikliHayallerimi Sende Unuttum Gönderileri
Hayallerimi Sende Unuttum kitaplarını, Hayallerimi Sende Unuttum sözleri ve alıntılarını, Hayallerimi Sende Unuttum yazarlarını, Hayallerimi Sende Unuttum yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Sevgi ne içindi?Kitaplarda ya da uyku yaramazı çocuklara anlatılan masallarda kalan küçük ve basit bir ayrıntı mıydı?"
Sayfa 88
"Aşk ,binlerce ton cam kırığı arasında tek bir elmas parçasını aramak olabilir mıydı?Damarlarımız kaç kez yırtıldı da neden vazgeçmedik bize dinletilen masaldaki o sevgiyi aramaktan?Yaşamın her sahnesine biraz daha yıpranmak nereye kadardı?"
Sayfa 69
"İnsanların zorunlu yıkımlar yaşayarak kendilerini doğru bilgilerle donattıktan sonra yeni bir ilişkiye daha bilinçli başlamalarının önemini artık biliyorum."
"İlişkiler,aynı yeteneksiz ve duyarsız bir senaristin kaleminden çıkmış gibi çoğunlukla onur kırıcı biten tiyatro oyunlarına dönüştüyse,yaşamı bütün ayrıntılarıyla düşünüp doğru bilgilerle kendimizi ve karşımızdaki insanı onarmaya çalışmamız uzak bir düş mü?"
Sayfa 33
"Hep yanıldı ve yenilgilere uğradı
Ama atıldı yine de yeni serüvenlere
Vakti olmadı acıların hesabını tutmaya
Durup beklemeye,geri dönmelere vakti olmadı
Yangınlarla geçti ömrü ve hep yalnızdı
-ki onlar daima birer yalnızdırlar"
~Ahmet Telli~
saklanmak nereye kadardı?
Bir kez gelme şansım olan bu dünyada beni aykırılaştiran etkenlerin her birine ayrı ayrı biliyorum..
Aslında yaşam, en anlamlı yorumuyla belkilerle oluşan ve içinde nice bilinmezi barındıran bir bütün değil miydi?
ve umutlar tükendi...
Akşam vaktidir...
Martılar çoktan susmuştur..
Yalnızlık ve felaket
Alkışlar...perde..
Bitti..
Yasak Bir hayalden mi hükümlüyüm?
Hayaller yasaklanabilir mi?
Bir köle bile yaşama algıladığı boyutta Hayal kurarken Özgür değil midir?
Sesini bile çıkarma..
Sevgiye aşka Feda etmek gibi bir haksızlıkla seçim şansım olsaydı keşke..
Yazık ki yoktu..
İçimde binlerce bilmecenin tek doğru yanıtı senle gizliyken bir de dilime kilitler vurmuşsa susmalıydım değil mi....
hiç kimse... ki bende inanmayacağım...
Deniz kentlerine gittiğimde kıyıda dolaşırken martıların çığlıklarını duymanın verdiği coşkuya her tanıklığım da aynı ilgiyi göstermemi kaç kişi anlayabilir?
Bunun sıradan bir romantizm olduğunu söyleyenlere hiçbir zaman inanmayacağım...
Acıttı...
Yanındaki adamla birlikte karanlığın içine doğru yürüyerek yitip giderken, çantasında taşıdığı emanet bir yüreğin kanadığını, yürüdükçe kar beyazının üzerinde Damla Damla kırmızı lekeler bıraktığını görmesini beklemiyordum.
Bir kez bile dönüp bakmadığını nasıl unutabilirim?
Gözlerinin sonsuz uçurumlara yada tanımı yapılamamış sevinçlere çağıran derinliği karşısında çok mu savunmasızım...