Sözler ve Alıntılar
"Mutluluk kendi ocağımızda yetişir, başkalarının bahçesinde değil."
Bulutun karanlığı gemiyi tokatladı. İçerdeyse tarihin sessizliği vardı.
Pandemik normalleşmeler.
***
"Ağaçlar! Ağaçlarla konuşarak pratik yapıyorum. Bu ne için?”
Ford hâlâ elini uzatmış bekliyordu. Arthur hiçbir şey anlamadan bu ele baktı.
“Elimi sık ve salla,” diye hatırlattı Ford.
Ah be Marvin :D
Bir gece yatağında yatarken kendini toplamaya ve işleri bir parça düzene koymaya karar vermişti. Kalkıp üzerine bir şeyler giydi. Evrende kendisinden daha sefil, perişan ve terk edilmiş birinin olması gerektiğine karar vermişti ve gidip onu bulacaktı.
Köprüye giderken yarı yolda, aklına bunun Marvin olabileceği gelince de tekrar yatağına dönmüştü.
"Bilmek istemiyorum, görmek istemiyorum, duymak istemiyorum," diye bağırıyordu koşarken, "burası benim gezegenim değil, Dünya benim evim değil, burada olmayı ben istemedim, bir şeye karışmak istemiyorum, sadece beni buradan uzaklaştır, beni anlayabileceğim insanların arasına götür!"
"Benim mutluluk kapasitemi," diye ekledi, " bir kibrit kutusuna sığdırabilirsin, hem de içindeki kibritleri bile çıkarmadan."
"... bu saçmalıkların hepsinden kurtulabiliriz, yalnızca boyun eğmeyin, yeter."