"İyiyim. Önceki seneden kalmış bir yaprağım ben, sapına zayıfça tutunan bir yaprak. En ufak bir rüzgar düşürür beni. Sesim yaşlı bir kadının sesine benziyor. Gözlerim bana göstermiyor artık gideceğim yolu. Ayaklarım ağırlaştı ve yorgunum. İyiyim."
"Yaşam böyleydi işte. Haksızlık falan yoktu bunda. Toprağın hemen üstünde doğmuş, toprakla kucak-kucağa yaşamışdı. Sonunda yine toprağa dönmek yeni bir yasa sayılmazdı onun için. Etin ve kemiğin yasasıydı bu. Ve doğa canlılara, ete, kemiğe hoşgörüyle davranmazdı". İşte yaşamın yasası bu.
Hayatın KanunuJack London · Tezgah Yayınları · 201840 okunma
"My eyes no longer show me the way my feet go. I'm tired, and all is well."
"Gözlerim artık ayaklarımın gittiği yolu göstermiyor. Yoruldum ve her şey yolunda. "
"I'm as last year's leaf that sticks to the tree. The first breath that blows will knock me to the ground."
"Geçen yıl ağaca yapışan yaprak gibiyim. Üfleyen ilk nefes beni yere düşürecek."