“Oldukça ilgi çekici, özgün bir Nilgün Marmara kitabı…
Genç, bilgili, birikimli ve edebiyat alanında lisans üstü öğrenimini tamamlamış bir öğretmen Cansu Aydın. Onlarca kaynak taramış; psikoloji, sosyoloji, felsefe ve edebiyat alanından kayda değer birçok makale, alıntı ve analizden yararlanarak bunları araştırmasında kullanmış. Bunlarla yetinmemiş, Nilgün Marmara’nın yaşamına tanıklık etmiş insanlarla birebir görüşmeler yapmış ve o veriyi de kullanmış.” (3 Aralık 2019)
Cansu Aydın’ın derdi Nilgün Marmara’nın sanatına olan ilgisizliktir.
Kitabın hemen ilk satırlarında sanatından çok ölümünün konuşulmasından dolayı yapılan haksızlığın altı çizilmiştir. Bu satırlar kitabın amacının ölümü çok konuşulan bir şairin hayat hikayesini anlatmak ya da Nilgün Marmara’nın trajedisindeki gizemleri ortaya çıkarmaktan çok sanat kaygıları güden bir kitabı okuyacağınızın uyarısıdır aynı zamanda.
Zaten kitaba sadece Nilgün Marmara’nın nasıl ve neden öldüğü boyutuyla yaklaşmak önceli bir tez araştırmasına dayanan bu çalışmanın bilimsel yanını göz ardı etmek olur.
Cansu Aydın, Nilgün Marmara’nın trajik sonunu şiirlerinde bıraktığı işaretleri çözümleyerek anlatmış ve çeşitli sonuçlara varmıştır.
“Zor bilgilenmek bir bulutun
İçinden ve peşinden
Yerde bir kuyruk: ortasındayız
Tepside ölüm!
Ağlıyordu sessizce içi hayvanın, değil
Çalgı eşliğinde
Maşa tanrının elinde maşa
Eyle der ve öde borcunu düşlerine”
“Marmara’nın Hayvan Güldü isimli şiiri ise acımasız ve karanlık bir dünyada düşüşün sonucunda dehşete düşen bir ruhun haykırışları, içini dökmesidir”
“Böylesine ıslak gözlerim evrenin köleleri mi?
Kanımın mezarlarını her an yeniden kazan
Sonsuz kokulara dayanabilir miyim?”
Marmara’nın şiirleri “varoluşa yönelik sorgulamalarla doludur”
“Çocukluk gökdeleninden
Ağır bir çökme töreni ile
Alt-üst-bir yüzeye iniyor
Ağlarken kapanıyor toprağa
Bütün yüksekliği açık düşlerin”
Kimi şiirlerinde “topluma olumsuz bir bakış açısı söz konusudur”
“Bir tan vakti eylemini düşünüyorum
Ayrımcı doğaya ve masaya karşı
Kürdan kılıçlarımla, fikrimin selüloza
Düşman ordusuyla karşılayacağım”
“Marmara da … doğanın acımasız ve ayrımcı; insanın zavallı olduğunu düşünür ve kimi zaman isyan eder. Topluma karşı da öfkelidir”
