Şunla yüzleşelim: yaşamlarımız acınası, yorucu ve kısa. Dünyaya geliyor, nefes almamıza yetecek kadar verilen yiyeceği yiyor ve gücü yetenlerimiz, bu gücün her zerresi ile çalışmaya zorlanıyoruz; artık işe yaramadığımız anlaşıldığı anda yere batasıca bir zalimlikle öldürülüyoruz.