Hayvan Deyip de Geçme
Aziz NesinHayvan Deyip de Geçme Sözleri ve Alıntıları
Hayvan Deyip de Geçme sözleri ve alıntılarını, Hayvan Deyip de Geçme kitap alıntılarını, Hayvan Deyip de Geçme en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Vurmasalar bile yeter..
Toplumda yerleşecek hayvan sevgisi, şefkat ve merhamet hissi, o millette sükûnet içinde yaşamak, hak ve hukuka riayet hislerinin yerleşmesini sağlayacaktır.
Lütfen doğru olmasın..
Dişi leyleğin üstüne yattığı yumurtalardan birinden, kartal, akbaba, atmaca gibi leylekten başka türde bir kuş yavrusu
çıkarsa, erkek leyleğin dişisini parçalayıp öldürdüğü söylenir.
Son Söz..
Hayvanları her seven kişi ille insanları da sevmez, ama insanları seven her kişi, hayvanları, doğayı kesinlikle sever.
Aziz Nesin
Bana göre, hayvan sevgisinin amacı, insan sevgisini sağlamak olmalıdır. Hayvanları, doğayı sevmeyenler, insanları da
sevmezler; başka insanları sevmeyenler, gerçekte kendilerini de sevmiyorlardır..
Bizde, bu köpek sevgisini pek de iyi saymayanlar var. Ama bence bir insan «Köpoğlu» diye söverken, yada «Faşist itleri!», «Faşist köpekler!» diye yazarken, yalnız kendi fantezisinin yoksunluğunu, aşırı kurumluluğunu göstermekten başka bişey yapmış olmaz..
Köpekler konuşabilselerdi, aralarında konuşurlarken kendi cinslerinin kötülerini cellatlık eden insanlarla bir tutar, yani böylelerine «İnsanoğlu insan!» derlerdi.
Hayvanları koruyan dernekler bizde de var. Nasıl çalışır, ne denli ilgi görürler, bilmiyorum. Hayvan sevgimiz de dağınık
duygular düzeyinde... Kimimizse, insanların binbir derdini anımsayarak hayvanlar için dernek kurmanın fantezi olduğuna inanır. Oysa hiç de öyle değildir. Hayvanları koruma isteği, önce uygarca bir düşünüşün ürünüdür..
Hiç kimseyi sevmeyenler bayağı fazla galiba
Neden köpeklere değin konuşmak istediğimi sorarsanız, ilkin köpekleri çok severim de ondan... Bu da ne bir üstünlük, ne bir eksikliktir. Kimisi atları sever, kimisi kedileri, kimileri de hiç kimseyi... Bana gelince, çocukluğumdan beri köpeklere bayılırım.
Bakınız.Bilgi bilgidir :))
1947 yılında cezaevindeyken, biçok hırsızla koğuş arkadaşlığı yapmıştım. Hırsızlığın bütün türlerini onlardan öğrenmiştim: Yolbağcılık,
yankesicilik,dızdızcılık, babacımcılık, üçkağıtcdık, papelcilik, şemsiyecilik, tırnakçılık, kapkaççılık vb.
gibi hırsızlığın birçok türleri vardı.
Çok az..
Tanış, arkadaş, dost, gerçek dost... Her insanın tanışı çoktur,ama arkadaşı azdır. Dostu daha azdır,gerçek dostuysa, dostundan da azdır.
İyi demişsin :)))
Kadın «Bundan biçimsiz köpek bulamadın mı!» diye sataşmasını sürdürüyordu. Kendimi tutamayarak, «Sen kendini çok mu biçimli sanıyorsun Bayan Karga?» dedim.
O günlerde insanlardan, dostlarımdan öyle vefasızlık görmüştüm ki, bir serçenin
bu vefası karşısında çok
duygulandım,ağlamaya başladım..
Ama insanların vefasızlığından karamsar, küskün olmuştum..
Ümit Yaşar Oğuzcan
Başkalarına göre durumum belki çok gülünçtü, ama bana sorulursa gerçekten çok zor durumdaydım.
Hiç acımadınız mı hayvanlara?
Bir de insanlara hiç değer vermeyip, hatta insanlara düşman olup hayvanlara aşırı sevgi besleyenler vardır. Örneğin, birçok romana, filme konu olan kimi naziler, özellikle kimi nazi şefleri aşırı hayvan sevgisi olan kişilerdi. Hiç acımasız, insanları, çocukları ölüme göndermelerinin, fırında yaktırmalarının ardından bir kanaryanın ötüşüyle duygulanıyor, bir kaplumbağayı özenle besliyor, hasta kedi karşısında acınıyor, bir yaralı köpek için ağlayabiliyorlar. Böyle olayları anlatan romanlar, filmler çoktur.
Sayfa 267