"Hayata bakışım tek kelimeyle anlamsız. Kötü bir ruhun, burnumun üzerine bir gözlük oturttuğunu var sayıyorum, bir camı dev gibi büyültüyor, öbür camı aynı derecede küçültüyor."
"Çocukluğumun erken dönemlerinden beri bir keder hançeri kalbime saplanmış halde duruyor. Orada kaldıkça ironik olmaya devam edecek, çekip çıkarılırsa da ölceğim."
Tolstoy'a göre hukuk kendi otoritesini sağlamak adına,kendi mutlaklığına dayandırdığı yargıları ve işlemleri ile tüm şiddet biçimlerinden daha büyük bir şiddet yaratır.Başka deyişle cezanın kendisi suçtur.
"Hayata bakışım tek kelimeyle anlamsız. Kötü bir ruhun, burnumun üzerine bir gözlük oturttuğunu var sayıyorum, bir camı dev gibi büyütüyor, öbür camı aynı derecede küçültüyor."
Kendisini yalnızca kendisiyle kavrayıp
Avunabilseydi eğer Tanrı
Dişlerini dehşetle sıkıp erinçle gevşeten
Gözlerini öfkeyle açıp dinginlikle kapayan
Yüreğini kederle kanatıp sevinçle onan
O tatlı canavar hiç var olmayacaktı