Hep Sonradan
Ezgi DurmuşSözler ve Alıntılar
Adını anmak istemediğim hastalıktan annesiz kalanlardan...
Kimse görmesin diye gizli gizli ağlamaktan daha kötüsü de varmış şu hayatta; duyacak kimsen olmadan bağıra bağıra ağlamak...
Canı yanmış, korkmuş her çocuk gibi anne diye bağırıyordum. Anne uyan!
Sayfa 179
“Sonucunu değiştiremeyeceğim şeylere üzülmekten yoruldum” diyordu suskunluğuyla.
Dünya dedim içimden, kalbine toz bulaştırmamış birkaç insanın yüzü suyu hürmetine dönmeye devam ediyor.
Sayfa 75
Annesinden Eylül 'e
Eksiltmeyin birbirinizi. İnsan bir kez yarım kalınca, bir daha hiçbir şeyi tam olmuyor çünkü.
Sayfa 161
Dünyanın en dokunaklı şeyi ne biliyor musunuz? Başkaları için normal olan her şeyin sizin için lütuf sayılması.
Sayfa 96
Ne tuhaf, hayatta olduğunun bir emaresiydi aldığın nefes. Ama yaşamak başkaydı. Nefesini kesecek anlar biriktirmekti yaşamak.
Sayfa 56