O bir kıvılcım vermemişti belki ama yangın bana aitti. Oscar Wilde bir keresinde dünyada en nadir rastlanan şeyin yaşamak olduğunu söylemiş çünkü çoğu insan sadece var olur ve hepsi budur. Haklı olup olmadığını bilmiyorum ama uzun zaman sadece var olarak geçirdiğimi biliyorum ve artık yaşamaya kararlıyım.
"Bu halini sevdim,"
"Nasıl?"
"Konuşkan. Etrafta fazla insan varken kendini geri çekiyorsun."
Bir kır kurdu ıssız kavşakta hangi yöne döneceğimi merak ederse diye dönüş sinyali verirken bunu düşündüm. Bana göre sessiz kalmak güvenliydi. Kelimeler yanlış seçildiğinde insana ihanet edebiliyorlar ya da fazla kullanılırlarsa anlamlarını yitirebiliyorlardı. Şakalar büyük ölçüde yanlış hesaplanabiliyor ya da hikayeler sıkıcı bulunabiliyordu ve benim espri anlayışımın ve büyüleyici bulduğum şeylere dair fikirlerimin arkadaşlarımınkilerle pek örtüşmediğini çok önceden öğrenmiştim.
"Kendimi geri çekmiyorum," diye itiraz ettim. "Sadece söyleyecek ilginç şeylerim yok."
-Bu halini sevdim,
+Nasıl?
-Konuşkan. Etrafta fazla insan varken kendini geri çekiyorsun.
+Kendimi geri çekmiyorum. Sadece söyleyecek ilginç şeylerim yok.