Mustafa Tatcı bir söyleşisinde “Şiirde üç burç vardır. Üçüncü burcu hikmettir. Bunun bir öncesi fikir, onun öncesi ise ahenktir.” demiştir. Hikmet burcu şiirin belki de en önemli ve değerli burçlarından biridir. Çünkü o burca varıldığında zannediyorum ki Kur’an’da Şuara Suresi’nin son ayetlerinde geçen “müstesna şairler” arasına da girilmiş olur. Mustafa Tatcı’nın bu söylediğinden mülhem bizim şiirimiz açısından klasik edebiyattan günümüze kadar gelen, hatta klasik edebiyattan da önce Ahmet Yesevî’den günümüze kadar gelen bir şiir damarının olduğunu söyleyebiliriz. Mustafa Aydoğan bu şiir hattının üzerinde bulunan lirik üslubuyla hikmet burcundan okuruna seslenen bir şairdir. Hikmet burcundan önceki bir burç olan fikir ve onun da öncesinde bulunan ahenk burcundan geçmiş bir isimdir. Nesirlerinde düşünceyi ilmek ilmek işler. Nesirlerindeki düşünceyi şiirin ahengiyle harmanlar. Bu düşünce ve ahenk onun şiirinde imgenin eleğinden geçer ve böylelikle hikmet burcundan konuşan bir şairle karşılaşırız. Bu bağlamda onun şairliğine, yazarlığına baktığımız zaman Mustafa Aydoğan’ı “Hikmet Burcunda Bir Şair” olarak tanımlarız. Bu kitap bütün bölümleri ile “Hikmet Burcunda Bir Şair” olarak Mustafa Aydoğan’ı göstermesi için kaleme alınmıştır.
