Yüzyıllar boyu yalnızlığına, bir başınalığına övgüler düzen, şiirler şarkılar yazan insan, varlığını ancak sesine cevap olan bir başka sesle mi idrak edebilir? Aslında düşündüğümüz için değil de bir başkası öyle olduğumuzu söylediği için mi var oluruz?