Hollow Malikanesi Cinayeti
Agatha ChristieHollow Malikanesi Cinayeti Gönderileri
Hollow Malikanesi Cinayeti kitaplarını, Hollow Malikanesi Cinayeti sözleri ve alıntılarını, Hollow Malikanesi Cinayeti yazarlarını, Hollow Malikanesi Cinayeti yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Geçmiş, bazen yaşanacak en güzel zamandır.
Ama ben… Ben yalnızca bir birey değilim, diye düşündü. Ben bana ait değilim, benim içimde benden öte bir şeyler var. Ben herkes gibi ölüm için yas tutamam.
Bilimsel bir zeka için gerçek her şeyin önünde gelir. Gerçek ne kadar acı olsa da kabul edilebilir ve yaşamın çarkları arasında öğütülebilir. Yaşam denilen tasarımda yerini bulur.
Umudunu yitirmek böyle bir şey işte, diye düşünüyordu. Soğuk bir şey… Sınırsız soğukluk ve yalnızlık.
Evet, olanları gördüm. Ama gözler güvenilir tanıklar değildir, Müfettiş Grange.
Ne demek istiyorsunuz Mösyö Poirot?
Gözler bazen görülmesi isteneni görürler.
İyi zaman geçirdiğiniz için gelmek istemediğinizi söylemekten çekinmeyin.
Onlar geleceğin neler getireceğinin bilinmediği zamanlardı. İnsanın her şeyin iyi gideceğine inandığı! Bazı insanlar akıllıdır, asla mutlu olmayı beklemezler. Bense bekledim
Ben bana ait değilim, benim içimde benden öte bir şeyler var.
Gözlerinin güçlü ışığını yalnızca görmek istediğin şeyin üstüne yöneltiyorsun, arkası ve çevresi karanlıkta kalıyor.
Bazen biraz huzuru dünyadaki başka hiçbir şeye değişmeyeceğimi hissediyorum Edward.
Ayrıca insanlar bir kez işleri sizin yerinize yapmaya alıştılar mı, sizden hiçbir şey beklememeye başlıyorlar, böylece elinizi sıcak sudan soğuk suya sokmadığınız gibi, bir şeyi kötü yaptığınızı keşfetme gibi bir olanakları da olmuyordu.
“Bazı insanlar akıllıdır; asla mutlu olmayı beklemezler. Bense bekledim.”
Kimseye imrenmiyorum, kimseyi kıskanmıyorum, kimseyi merak etmiyorum, kimsenin bir şeyinde gözüm yok. Ben benim olanı güzelleştirmek derdindeyim beni mevzuya katmayın.
Onlara keyif veren yaşamın koşulları değil, var olmanın kendisiydi, bundan alınan tattı. İlginç ve tanımlanamaz bir durumdu bu.
İnsan denilen şey yalnızca bir şekil, birinin düşüncelerinin yansıması mıydı? İyi de kimin düşüncesinin? Tanrı'nın mı?