"Biz hüznün çocuklarıyız, hüzün süreriz kanayan yaralarımıza ve hüzün yanığı ile düşeriz aşkı emziren topraklarımıza."
"Hangi rüzgâr sildi gözlerindeki ayak izlerimi? Oysa bir ömür boyu beklediğimdin.Kelimeler anlatamaz yolunu nasıl gözlediğimi,hasretin çamur nehrine ne gözyaşları döktüğümü sen bilmezsin.Cemreler bahara, hüzün yanıkları sineme düşmeden gel! Bırak sığınayım ateşinle kül ettiğin naz gamzelerine."