Sözler ve Alıntılar
"SENİ ÖLDÜRMEYE GELEN SENDE DİRİLSİN!"
Kula düşen, gerekli tedbirleri aldıktan sonra Cenâb-ı Hakk'a tevekküldür...
Sayfa 108Kitabı okudu
Bilinmelidir ki mülk, mutlak mânâda Allâh'a âittir.
Sayfa 97Kitabı okudu
Canım kurban olsun Sen'in yoluna,
Adı güzel kendi güzel Muhammed!
Gel şefâat eyle kemter kuluna,
Adı güzel kendi güzel Muhammed!..
Enes -radıyallâhu anh- anlatıyor:
"Rasûlullâh -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Medîne'ye teşrîf buyurduklarında, (üvey babam) Ebû Talha elimden tutarak beni Allâh Rasûlü'ne götürdü ve:
«-Yâ Rasûlallâh! Enes akıllı bir çocuktur, size hizmet etsin!» dedi. Böylece Rasûlullâh’ın hizmetçisi oldum. Hazarda ve seferde (on sene) hizmetini gördüm. Vallâhi işlediğim bir kusurdan dolayı: «Niçin böyle yaptın?» veya yerine getirmediğim bir vazîfeden
ötürü: «Bunu niçin yapmadın?» dememiştir." (Müslim, Fedâil, 52)
Sayfa 11 - Erkam
Ezan
İnsanlar ezan okumanın ve namazda ilk safta bulunmanın sevâbını bilselerdi ve bunları yapabilmek için de kur’a çekmek zorunda kalsalardı, mutlakâ öyle yaparlardı. (Buhârî/Müslim)
Sayfa 63 - Erkam yayınları
Rasûlullâh -sallâllâhu aleyhi ve sellem-:
“Sa’d bin Muâz’ın vefâtı sebebiyle Rahmân’ın arşı titredi.”
buyurdu. (Buhârî, Menâkıbu’l-Ensâr, 12; Müslim, Fedâilü’s-Sahâbe, 125)
Sa’d -radıyallâhu anh- iri vücutlu olduğu hâlde, insanlar
onun cenâzesini taşırken çok hafif olduğunu gördüler. Allâh Rasûlü, bunun hikmetini şöyle beyan buyurdu:
“–Onu başkaları taşıyor! Varlığım kudret elinde bulunan
Allâh’a yemin ederim ki, melekler Sa’d’ın rûhuyla sevindiler!” buyurdu.(İbn-i Hişâm, III, 271; Tirmizî, Menâkıb, 50/3848)
Peygamber Efendimiz, Sa’d -radıyallâhu anh-’ın cenâze
namazını kaldırıp onu kabrine koyduktan ve üzerini toprakla örttükten sonra uzun müddet tesbîhâtta bulundu. Ashâb-ı kirâm da Allâh Rasûlü’ne tâbî olarak tesbîhâtta bulundu. Sonra Efendimiz -aleyhissalâtü vesselâm- tekbîr getirdi. Ashâb da tekbîr getirdi. Daha sonra ashâb:
“–Yâ Rasûlallâh! Niçin tesbîh ettiniz ve tekbîr getirdiniz?”
dediler. Allâh Rasûlü:
“–Allâh ona genişlik verinceye kadar, kabir şu sâlih kulu sıktı da sıktı.” buyurdu. (Ahmed, III, 360) Ardından sözlerine şöyle devâm etti:
“–Şâyet bir kimse kabrin fitnesinden kurtulacak olsaydı, şüphesiz ki Sa’d kurtulurdu. Ancak onu kabir önce sıktı, sonra da Allâh ona genişlik verdi.” (Taberânî, Mu’cemu’l-Kebîr, X, 334)
Sayfa 319 - Erkam Yayınları