Hz.Peygamber Ve Kardeşlik Hukuku
KolektifHz.Peygamber Ve Kardeşlik Hukuku Gönderileri
Hz.Peygamber Ve Kardeşlik Hukuku kitaplarını, Hz.Peygamber Ve Kardeşlik Hukuku sözleri ve alıntılarını, Hz.Peygamber Ve Kardeşlik Hukuku yazarlarını, Hz.Peygamber Ve Kardeşlik Hukuku yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kardeşlik hukuku, merhametin en görünür olduğu yerdir. Seninle soy bağım yok ama yine de sana kardeşim. Sen benim akrabam değilsin ama bana kardeşsin. Bizi birleştiren soylu bir ülkü, gönlümüzü adadığımız bir yüce var oluş var ve işte bizi kardeşliğin en sıkı bağlarıyla birbirimize sarıyor.
"Mümin kardeşine güler yüz göstermen sadakadır; iyiliği emredip kötülüklere engel olman sadakadır..."
Bu öyle bir bağdı ki, bu bağ ile birbirlerine bağlanan kardeşler, birbirlerini sevdiler. Bu lafta kalan bir sevgi değildi. Bu sevgi ile müminler, kendilerinden önce kardeşlerini düşünür hale geldiler. Kur'an-ı Kerim onların bu güzel davranışlarını kıyamete kadar gelecek insanlara örnek olmak üzere dile getirdi:
"Onlardan (muhacirlerden) önce o yurda (Medine'ye) yerleşmiş ve imanı da gönüllerine yerleştirmiş olanlar, hicret edenleri severler. Onlara verilenlerden dolayı içlerinde bir rahatsızlık duymazlar. Kendileri son derece ihtiyaç içinde bulunsalar bile onları kendilerine tercih ederler. Kim nefsinin cimriliğinden, hırsından korunursa, işte onlar kurtuluşa erenlerin ta kendileridir." (Haşr, 9)
İnsanlık tarihinde ilk ve yegâne olmak üzere, Resul-i Ekrem Efendimizin, Medine'de Ensar ile Muhacirler arasında bir kardeşlik (muâhât) sözleşmesi akdettiğini ve tek tek her birini diğerine kardeş yaptığını biliyoruz. Bu kardeşlik sözleşmesinde insanların ırkı, rengi, kabilesi, soyu sopu değil mü'min olmaları esas alınmıştı. Peygamberimiz onların birbirlerine karşı olan hak ve vecibelerini, yükümlülük ve sorumluluklarını da kendilerine bizzat talim edip öğretmişti. Onun kardeş kıldığı sahâbîler birbirlerini sık sık ziyaret eder, her biri diğerinin her türlü derdi ve ihtiyacı ile ilgilenir ve kendi öz kardeşlerinin hukukuna riayet ettikleri gibi din kardeşlerinin de hukukunu koruyup gözetirlerdi.
Sadece kendi nefsi için, kendi egosu için, kendi refahı için yaşayan insanın insanlığından bir şeyler eksiktir.
Peygamberimiz, "Mümin bir kimse din kardeşini sevince bu sevgisini ona bildirsin." buyurmuştur
Ah!
Kalabilir mi bunlar?
Gökler ve kuşlar, gökler ve bulutlar kalabilir mi, bomba yüklü uçaklar göründüğünde.
***
İlk bombanın serbest bırakılması!
Nereye? Nereye düşerse oraya.
Kimin üstüne? Kim varsa onun üstüne.
Daha yalnızca anne ve baba diyen ve o sırada yerde gördüğü bir karıncayı izlemeye çalışan bir çocuk varsa onun da mı üstüne? Onun da üstüne.
Bir annenin de mi? Bir annenin de.
Buğusu kaybolmamış bir ekmeğin de.
Deli gibi çiçek açmış bir erik ağacının da üstüne.
Mutlu bir günde çekildiği belli olan eski bir resmin üstüne de.
"Adalete yaslanmayan hiçbir güç, hiçbir medeniyet sonsuza dek kaim olamaz."
Hz. Peygamber (s.a.v); " Zalim de mazlum da olsa kardeşine yardım et" buyurdu.
Kendisine; " Yâ Resûlallah, mazluma yardım tamam, bunu anladık; zalime nasıl yardım edeceğiz?" Denilince;
"Zalimin de zulmüne engel olur, onu zulüm işlemekten alıkoyarsınız." buyurdu.
İnsanın dünyâya geliş gâyesini bilmesi için ilâhi ahlâkla ahlâklanması, sevmesi ve düşünmesi gerekir.
Dost, vefa gösterendir!
"Kalplerinizi birbirine ısındırdı ve O'nun nimetiyle kardeşler oldunuz."
Al-i İmran,130Kitabı okudu
"Allah'ın ipine sımsıkı sarılın."
"Mümin kardeşine güler yüz göstermen sadakadır; iyiliği emredip kötülüklere engel olman sadakadır..."
Tirmizi, Birr ve Sıla, 45Kitabı okudu