Hz. Peygamberin (s.a.v.) Kulluk Hayatı
Seyda Muhammed KonyeviSözler ve Alıntılar
" Dua edin, ben kabul edeyim."
(Mümin/60)
Son Namazın Gibi Kıl
Bir kişi Mekke-i Mükerreme'ye gidiyor, Hacc'a gidiyor. Ayrılmasına iki üç saat, bir gün kadar az bir zaman kaldığı zaman, "Eyvah! Zamanım tükenmiş gitme vaktim gelmiş, az bir süre sonra buradan ayrılacağım. Son fırsatımdır! Bari bir tavaf yapayım, iki rekâtta olsa namaz kılayım" diyor. Çünkü ayrılmasının yakın olduğunun farkına varıyor. İşte, dünya da aynen böyledir. Dünyadan biz, hangi dakikada, hangi saniyede, hangi toprağın üzerinde ayrılacağız bilmiyoruz. "Her an ölüm gelebilir ve bu dünyadan ayrılmak zorunda kalabilirim! Öyleyse hemen kaza namazlarımı bitireyim, şu zikirleri de yapayım, Kur'an okumaktan geri kalmayayım, insanlara hakkı tavsiye edeyim" diyerekten, daima amel-i salih yapmamız lazımdır.
Sayfa 79Kitabı okudu
Peygamberimizin bu dünyada en sevdiği amel, namaz idi. Namaz için "Gözümün nuru" derdi.
Sayfa 53 - Reyhani yayınlarıKitabı okudu
İnsana kulluk yolunda ilk lazım olan ilimdir, çünkü insan neye iman ettiğini ancak ilimle bilebilir.
Sayfa 26 - Reyhani yayınlarıKitabı okudu
Allah-u Teâlâ insana verdiği akıl ve kalp ile ve ona ruh nefhetmesiyle onu bütün mahlükattan şerefli kılmıştır
Sayfa 25 - Reyhani yayınlarıKitabı okudu
İnsanlar, bu dünyada ne amel yapıyorlarsa kıyamet gününde halleri de o amellere göre olacak ve Allah-u Zülcelâl insanlara amellerine göre muamele edecektir.
Sayfa 16 - Reyhani yayınlarıKitabı okudu
Nefis çocuk gibidir, bir tane şeker için bir sandık altını verir.
Sayfa 8 - Reyhani yayınlarıKitabı okudu