İçimizde Bir Yer
Ahmet AltanEn Eski İçimizde Bir Yer Gönderileri
En Eski İçimizde Bir Yer kitaplarını, en eski İçimizde Bir Yer sözleri ve alıntılarını, en eski İçimizde Bir Yer yazarlarını, en eski İçimizde Bir Yer yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hafızamız olmasa birbirimize yeniden sevgiyle sarılırdık biliyorum, yeniden tanrıçam olurdu, yeniden onun mabedindeki adak yerine hayatımı yatırırdım.
Bu kadar "özgür", bu kadar "rahat", bu kadar "dost" oldukları halde neden herşeyi açıkça ve dostça konuşamadılar? Yoksa aşk o dehşetli parçası kıskançlıkla birlikte geldiğinde o kadar "özgür, rahat ve dost" olamıyor muydu insan?
Bir düşünceyi, bir olayı, bir bilgiyi unutabilirdiniz ama güçlü bir sezgiyi unutmak o kadar kolay olmuyordu.
Ve, biz o sezginin yanlış olduğunu kanıtlayacak hikayeler anlatıyorduk. Bizim hep iyi kalpli bir kurban, başkalarının ise insafsız cellat olduğu hikâyeler.
Geleceği bilmek ister miydim?
Hayır, geleceği bilmek istemezdim.
Sevinçler kadar acılar da getireceğini daha yaşamadan biliyorum.
Bunların bir sırası olmadığını da...
"O benim ilk aşkım değil" diyordu yaşlı profesör, "en büyük aşkım da değil ama o benim son aşkım, bunun ne demek olduğunu anlamıyorsunuz değil mi?"
Sevdiği kadın için gözünü kırpmadan hayatından vazgeçmeye, bir skandala karışmaya, bir cinayete kurban gitmeye razı oluyordu.
Birini sevdigimizde, sevebilme imkânını bize bağışladığı için ona duyduğumuz minneti hayatımızdan da fazla bir şeyle ödeyebileceğimiz, hatta ödememiz gerektiği düşüncesi dolaşıyordu aklımda.
Umarım öyle olur.
Belli olmaz, değerini bilmediğiniz bir an'la kaybettiğiniz bir gelecek, belki de değerini bileceğiniz bir başka an'la size bağışlanacaktır.
Bir aşkı taşıyacak güce ve sağlamlığa ulaşamadıysak, deprem, vaktinden önce geldiyse bizi ya da sevdiğimizi yok eder.
Aşk geldiğinde, ellerinizi açıp, avuçlarınızdaki, sıkı sıkıya tuttuğunuz gerçeklerin akıp gitmesine izin verin.
O, size daha iyisini verecektir.
...gerçekleri anlayabilmek için bazen gerçekleri terk etmek, onlardan uzaklaşmak, ıssızlaşmak gerekiyordu.
... Hepsinin bir kuralı ve kanunu var. Kaplanlar ot yemiyor, zürafalar ceylanları kovalamıyor.
Biz öyle değiliz.
Biz, içine doğduğu tabiatı değiştirmek isteyen tek canlıyız.