İçimizdeki Şeytan
Sabahattin Aliİçimizdeki Şeytan Gönderileri
İçimizdeki Şeytan kitaplarını, İçimizdeki Şeytan sözleri ve alıntılarını, İçimizdeki Şeytan yazarlarını, İçimizdeki Şeytan yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Bana öyle geliyor ki, hakikaten yapabileceğimiz bir tek iş vardır, o da ölmek. Bak, bunu yapabiliriz ve ancak bu takdirde irademizi tam bir şey yapmakta
kullanmış oluruz. Ben ne diye bu işi yapmıyorum diyeceksin! Demin söyledim
ya, müthiş bir gevşeklik içindeyim. Üşeniyorum. Atalet kanunu icabı sürüklenip gidiyorum. Eeeeh.”
Sayfa 10
“Hiçbir şey istemiyorum. Hiçbir şey bana cazip görünmüyor. Günden güne miskinleştiğimi hissediyorum ve bundan memnunum. Belki bir müddet sonra can sıkıntısı bile hissedemeyecek kadar büyük bir gevşekliğe düşeceğim. İnsan bir şey yapmalı, öyle bir şey ki... Yoksa hiçbir şey yapmamalı. Düşünüyorum: Elimizden ne yapmak gelir? Hiç!.."
Sayfa 9
“Hayat beni sıkıyor... Her şey beni sıkıyor. Mektep, profesörler, dersler,
arkadaşlar... Hele kızlar... Hepsi beni sıkıyor... Hem de kusturacak kadar...”
Sayfa 8
Halbuki ne şeytanı azizim,ne şeytanı?Bu bizim gururumuzun,salaklığımızın uydurması…İçimizdeki şeytan pek de kurnazca olmayan bir kaçamak yolu…İçimizde şeytan yok…İçimizde aciz var…Tembellik var…İradesizlik,bilgisizlik ve bunların hepsinden daha korkunç bir şey , hakikatleri görmekten kaçmak itiyadı var…Hiçbir şey üzerinde düşünmeye ,hatta bir parçacık durmaya alışmayan gevşek beyinlerimizle kullanmaya lüzum görmeyerek nihayet zamanla kaybettiğimiz biçare irademizle hayatta dümensiz bir sandal gibi dört tarafa savruluyor ve devrildiğimiz zaman kabahati meçhul kuvvetlerde,insan iradesinin üstündeki tesirlerde arıyoruz.
İyilik demek kimseye kötülüğü dokunmamak değil,kötülük yapacak cevheri içinde taşımamak demektir.Belki herkeste var…Fakat insan olan onu söküp atmasını yahut boğmasını biliyor.Dokunmadan bırakmak, bir gün başını kaldırmasına meydan vermek olur…
Unutmayın ki, dünyada en korkunç şey, ümidini kaybetmektir.
Hiçbiri insanı insan yapan şeyin şahsiyet olduğunu ,bütün ilimlerin,bütün tecrübelerin yalnız bunu temine yaradığını anlamamıştır.Bir insanın ,bilgisi, düşünceleri,mantığı,ahlakı,hulasa her şeyiyle bir kül(bütün) olduğunu henüz anlayan yok.Bu muhtelif taraflar bir insanda ne kadar ayrı çehre gösterirse göstersin, bir noktada birleşir ve bir ahenk vücuda getirirler.O nokta da şahsiyet dediğimiz şeydir.
İnsanların en zayıf tarafları ,sormadan,araştırmadan,düşünmeden,kafalarını patlatmadan inanmak hususundaki hayret verici temayülleridir.
Kendi ruhunun pisliğini bu kadar yakından gören bir adam başkalarının temiz olacağına inanabilir mi?
Zannediyorsun ki,hepimiz birer makineyiz ve evvelden kurulduğumuz gibi işleriz.Bir yerde bir bozukluk oldu mu,derhal orayı söküp atmak lazım!..En kuvvetli insanın bile bazen ne kadar zayıf anları,istediğinin tam aksini yapmaya mecbur olduğu dakikaları bulunduğunu nasıl inkar edebiliriz?Böyle hadiseler hiç kimseyi olduğundan daha fena,yahut daha iyi yapamaz!
Bir insanın bütün varlığı ile karmakarışık ruhu ,esrarı çözülmemiş vücudu , arzuları, itiyatları, ihtirasları ,hulasa her şeyi ile size teslim olması, size iltihak etmesi ne muazzam bir şeydir!
Zaten anlatmak istediğim bir şey var, binbir şekle sokup söylemek arzusuyla yandığım bir tek şey:O da sizi sevdiğim.Bunun dünyanın teşekkülünden beri kaç milyar defa tekrar edildiğini unutmuyorum,fakat siz söyleyin,canlılığından bir şey kaybetmiş mi?Kainatta hiç bir mevcudun olamayacağı kadar taze ve olgun değil mi?..Bu öyle bir kelime ki, doğuyor ve doğuşuyla beraber kemali de içinde getiriyor.Sizi seviyorum…Başka ne söyleyeyim?
Ben şuna inanıyorum ki, üç buçuk günlük ömrümüzü kendimize zehir etmemek için ne mazideki hayatımıza ve kaçırdığımız fırsatlara ne de istikbalin olmayacak hülyalarına kulak asmayarak bugünümüze hapsolup yaşamalıyız.Her hadisenin insanı eğlendirecek bir tarafı vardır.
İlkbahar gibi bir mevsimi olan bu dünya, üzerinde yaşanmaya değer…Ne olursa olsun…
Hayatında her şey o kadar çabuk değişiyordu ki,aradan bir müddet geçtikten sonra gene aynı halde kaldığını gördüğü eşya onu şaşırtıyor ve üzüyordu.