"50 kiloluk gülleleri evden getirttim! Kendine güvenen, bunlardan birini sapından tutup havaya kaldırsın." sözlerini söyledim. Denediler, nafile! Ben, kolsuz fanila ile pazıları mı şişire şişire gülleleri birer hamlede havaya diktim. Hepsinin ağzı hayretten bir karış açık kaldı! Böylece asi talebem ile aramda hem sevgi, hem de saygı teessüs etmiş oldu. O gün anlamıştım ki cahil insanlar idrakleri ile değil, ancak gözleriyle inanıyorlar...