Çelik yayınları'nın cep boy, 8 cilt halinde neşrettiği İhya u Ulumiddin nam güzide eserin ilk 3 cildini okuyabildim. Din psikolojisi, Din sosyolojisi, din felsefesi, Kelam, hadis, tasavvuf gibi pek çok disiplini muhtevî olan eser demir leblebi meseleleri ayrıntılı ve gayet de anlaşılabilir şekilde anlatmış. Selçuklu ve Osmanlı entelektüel geleneğinin ve din tasavvurunun temeli olan bu eserin kıymeti kendiliğinden ortaya çıkıyor. İsmet İnönü'nün "irtica'dan kurtulmak için evvelen Gazali'den kurtulmak gerek" mealindeki sözleri bir yana, Fatih Şeker Hoca'nın geleneği oluşturan mühim şahsiyetlerden Kutadgu Bilig Müellifi Yusuf Has Hacib ve Kitabüt Tevhid Müellifi Maturidi'yi Gazali'nin halefi sayıp, ihya müellifini bu iki mühim şahsın açtığı vadide ilerlediğini ve onlardan aldığı mirası genişlettiğini söylemesi de yabana atılacak bir yorum değil. Bu eserin henüz 3 cildini okumama rağmen oryantalistlerin ve onların ülkemizdeki şubeleri olan "aydınların" bizleri adeta kandırdığını hayretle müşahede ettim. Klasik bir eser üzerine yazılan araştırma eserler genellikle kendi lokmamızı başkasına çiğnetmek ve onun ağzından yemek gibi birşey oluyor. Ol sebepten klasikleri bizzat okuyup sonra bunlar üzerine yazılanları okumak lazım geliyor kanaatindeyim. Çelik yayınları'nın bu neşri gayet güzel bir tercüme ve üslupla okurlarını bekliyor.
