İki Şehrin Hikayesi
Charles Dickensİki Şehrin Hikayesi Gönderileri
İki Şehrin Hikayesi kitaplarını, İki Şehrin Hikayesi sözleri ve alıntılarını, İki Şehrin Hikayesi yazarlarını, İki Şehrin Hikayesi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsanlar bazen karşılarındakini kalben uzak oldukları için anlamakta güçlük çekerler. Bazen her ne kadar karşımızdakine yakın olsak bile, duygularını bilemeyebiliriz.
O günler en iyisiydi ya da en kötüsüydü, akıl çağıydı ve aptallık çağıydı ,inançlar zamanıydı ve inançsızlıklar zamanıydı, ışık mevsimiydi ve karanlık mevsimiydi, umut baharıydı ve umutsuzluk kışıydı; yaşayabilmek için her şey vardı önümüzde ve yaşayabilmek için hiçbir şey yoktu; hepimiz doğrudan cennete gidiyorduk, hepimiz doğrudan cehenneme gidiyorduk.
"Biliyorum ki ruhum artık bu güne kadar tanımadığı bir sakinliğe kavuşacak."
Sayfa 352Kitabı okudu
Zaten sevgi her zaman nefretten üstün değil miydi?
Sayfa 347Kitabı okudu
Hayatı bazen boşa harcıyor olsak dahi, uğraşmaya değer.
Sayfa 322Kitabı okudu
Yarına kadar zaman var. Belki bir şeyleri değiştirebilirsiniz.
Sayfa 322Kitabı okudu
Felaketle başlayan bir hayat nasıl mutlulukla sonuçlanacaktı ki?
Sayfa 320Kitabı okudu
Yorgunum, yorgunum, yorgunum, perişanım.
Sayfa 315Kitabı okudu
Çaresizlik aslında insanlara büyük bir güç verir.
Sayfa 313Kitabı okudu
Kalemim yok, vermiyorlar. Kalem yerine paslı bir çivi kullanıyorum. Bacanın kurumları da mürekkep yerine geçiyor. Bugün zindana atılalı tam on yıl oldu. On uzun yıl... Artık hiçbir umudum kalmadı.
Sayfa 305Kitabı okudu
İnsanlar bir daire içindeler ve yaşadıkça başladıkları noktaya geri dönüyorlar. Bu insanı sona yaklaştırmak için varolan bir his.
Sayfa 296Kitabı okudu
Umutsuz bir durumda olduğunuzu söylediniz. Kim değil ki? Bu şehir baştan sona yitirmiş umudunu.
Sayfa 290Kitabı okudu
Bana biraz sevgi göstersen ne olurdu sanki?
Sayfa 280Kitabı okudu