Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

İkili Ölüm

Kemal Demirel

İkili Ölüm Sözleri ve Alıntıları

İkili Ölüm sözleri ve alıntılarını, İkili Ölüm kitap alıntılarını, İkili Ölüm en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Düşün bir kere, ben yazdıklarımı heyecansız yazarsam, onu okuyandan nasıl duyarlı olmalarını, nasıl heyecanlanmalarını bekleyebilirim ki!
Sayfa 29 - Simurg Yayınları, 1. BaskıKitabı okudu
Stefan Zweig: Lotte, biz bu dünyaya hep içimizi karartan bu insanlarla yaşamak için mi geldik? Charlotte Zweig: Hayır Stefan. Onlarla yaşamak için gelmedik. Senin ne güzel dostların oldu ve sen insanlara ne güzel eserler verdin. Eserlerin insanlara ışık tuttu. Biz yıkımı İkinci Dünya Savaşı ile birlikte yaşamaya başladık.
Sayfa 15 - Simurg Yayınları, 1. BaskıKitabı okudu
Reklam
Stefan Zweig ile Charlotte Zweig bol miktarda Veronal alarak intihar ettiler. Yatak odalarında birbirlerine öylesine sarılmışlardı ki, onları ayırabilmek için kollarını kırmak gerekti...
Sayfa 64 - Simurg Yayınları, 1. BaskıKitabı okudu
Stefan Zweig: (…) O yıllarda ne güzel bir Avrupa vardı! Hey gidi, hey!... Charlotte Zweig: Ne demek 'hey gidi, hey!' İsteyip de yaşayamadıkların için mi öyle söylüyorsun, yoksa özlem duyduğun için mi?...
Sayfa 54 - Simurg Yayınları, 1. BaskıKitabı okudu
Stefan Zweig: (Kadehini kaldırarak) Ne için içelim Lotte? Charlotte Zweig: Ne kadar zor bir soru bu Stefan. Şerefine içilecek ne kaldı ki dünyada!
Sayfa 13 - Simurg Yayınları, 1. BaskıKitabı okudu
Önemli olan ölmek değil Stefan. Aklımızın ürettiği korkularla sürekli savaş halinde yaşamak.
Sayfa 38 - Simurg Yayınları, 1. BaskıKitabı okudu
Reklam
Stefan Zweig: (…) Böyle bir insan düşleyebiliyor musun? O dayanılmaz acılarla inlerken doktorlar ona, 'sana iğne yapalım, biraz uyuşursun, acıların hafifler' demişler. Freud 'evet ama o iğne aynı zamanda beynimi de uyuşturur. Halbuki benim çalışmalarım, yapacak işlerim var. Onlar eksikli olur,' diyerek reddediyor Freud!.. Charlotte Zweig: Hepimizde, tüm insanlar böylesine bir inanç olsa, dünya ne kadar yaşamaya değer olurdu...
Sayfa 16 - Simurg Yayınları, 1. BaskıKitabı okudu
Milyonlarca Alman halkı nasıl bu alçak Adolf Hitler'e boyun eğiyor?.. Dahası, onun yanında yer alıyor, onu alkışlıyor?.. Bu insanların genlerinde hiç mi Goethe'nin, Betthowen'in, Bach'ın izleri yok!.. Onlardan utanmaları gerekmez mi! Bu ideolojilerinin bilinçsiz infaz güçleri oluyor Alman insanı. Bunu İspanya İç Savaşı'nda da gördüm. Hiçbirinin insanlığa yönelik bir kaygısı yoktu.
Sayfa 23 - Simurg Yayınları, 1. BaskıKitabı okudu
Stefan Zweig: Hiçbir denizin rengi bürünemez, sevginin tanrısını yansıtan senin şu insan gözlerinin rengine...
Sayfa 47 - SimurgKitabı okudu
Stefan Zweig: Lotte, biz bu dünyaya hep içimizi karartan bu insanlarla yaşamak için mi geldik?
Sayfa 15 - SimurgKitabı okudu
Reklam
Hiçbir denizin rengi bürünemez, sevginin tanrısını yansıtan senin şu insan gözlerinin rengine...
Sayfa 47 - Simurg, 2002Kitabı okudu
İnsan bir anda yeni, yepyeni bir dünyaya, kendi dünyasına ulaşabiliyormuş...
Sayfa 39 - SimurgKitabı okudu
Charlotte Zweig: Yalvarırım, beni dinleyenler, bir anlık barışın bile önemini bilin! İnsanlar böyle şeyler yaşayabiliyorlar. Her giden ölüme gittiğini bildiği halde, çaresiz, yine bir umutla gidiyorlardı. Yaşama umudu!... Ve kalanlar sadece hıçkıra hıçkıra ağlayabiliyorlardı...
Sayfa 32 - SimurgKitabı okudu
Stefan Zweig: Dayanamıyorum Charlotte!... Yaşamaya dayanamıyorum. Utanıyorum kendimden. Şu anda kamplarda ya da gaz odalarında can veren insanlarımız var. İnsan düşmanı Adolf Hitlerin’in canı cehenneme gitsin...
Sayfa 27 - SimurgKitabı okudu
Hoparlördeki Ses: Brezilya polis raporu... Stefan Zweig ile Charlotte Zweig bol miktarda Veronal alarak intihar ettiler. Yataklarında birbirlerine öylesine sarılmışlardı ki, onları ayırabilmek için kollarını kırmak gerekti...
Sayfa 64 - SimurgKitabı okudu