İlk Gibi Son
Turgay Kantürkİlk Gibi Son Gönderileri
İlk Gibi Son kitaplarını, İlk Gibi Son sözleri ve alıntılarını, İlk Gibi Son yazarlarını, İlk Gibi Son yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Siz! Kirli bir göğe bakardınız,suskun. Nereye baksanız orası,bulut,çın çın òten günler,bitmez tükenmez ağustosların eşiğinde,bir resimdiniz küf rengi. Çalıyordunuz kapısını,cebinizde ölü bir ardıç,geçiyordumuz patikasından çocukluğun,yitip gideceksiniz az sonra,bir çıngırak çalacak uzak akşamların buğusunds,unutulan ve anımsanan,gömüt taşında adınız!
Sayfa 92Kitabı okudu
Bir bulutla uyanıyor adam. Bir bulut gizliyor yalnızlığında. Kahvede,
sokakta,uykusunda. Tümcesine
onunla başlıyor,tüm yolculuklara
onunla. Gülüyor çocuk gibi,bulutuyla.
Sayfa 89Kitabı okudu
Kurtuldu kum! Işık uzaklaştı,yeşil bile mutsuz. Ben kendime alışık,ben eskileri çoğaltmaktan,yalnız,çok yalnız! Çarp, böl ve uslandır beni ey dalga! Deniz çekilse bile odamızdan,kalır mı geriye bir şeytan minaresi?
Sayfa 79Kitabı okudu
Her şeyi arzula ve mutsuz ol! Çünkü mutluluğu tatmak,ölmektir.
Sayfa 59Kitabı okudu
Her şeyin rengini gördüm,mutlu olamadım. Bırakın beni şimdi,yalnız gideceğim. Değiştireceğim rengini her şeyin. Akşan yeşile çalacak bu kentte,gök sarı,denizse apak. Değiştiremeyeceğim rengini her şeyin. Doğa nasıl da yoksul! Tanrım,renkler ne denli az! Siyah bir hayalet olacağım en fazla!
Sayfa 57Kitabı okudu
En büyük yanlış daha yapılmayandır.
Sayfa 56Kitabı okudu