İlk Gibi Son
Turgay KantürkSözler ve Alıntılar
Her şeyi arzula ve mutsuz ol! Çünkü mutluluğu tatmak,ölmektir.
Sayfa 59Kitabı okudu
Siz! Kirli bir göğe bakardınız,suskun. Nereye baksanız orası,bulut,çın çın òten günler,bitmez tükenmez ağustosların eşiğinde,bir resimdiniz küf rengi. Çalıyordunuz kapısını,cebinizde ölü bir ardıç,geçiyordumuz patikasından çocukluğun,yitip gideceksiniz az sonra,bir çıngırak çalacak uzak akşamların buğusunds,unutulan ve anımsanan,gömüt taşında adınız!
Sayfa 92Kitabı okudu
Bir bulutla uyanıyor adam. Bir bulut gizliyor yalnızlığında. Kahvede,
sokakta,uykusunda. Tümcesine
onunla başlıyor,tüm yolculuklara
onunla. Gülüyor çocuk gibi,bulutuyla.
Sayfa 89Kitabı okudu
Nerdeydim? Hangi zamanda? Savrulmuş yazların sıcağıyla vururdu saatler. Bir görünüp bir yok olan kargaları umutsuzluğun,kim
Bilir,kimdi onlar? İzbe,sarnıç,o yan ana dizilmiş kovalar,yorgun ırmaklar gibiydik mevsimsiz;ovada,ağaçta,kuşra. Ne oldu bize! Kimin bu kırık küpler,çöken bu tortu! Nerde elin? Hangi yalnızlık bu,hangi korku?
Sayfa 15Kitabı okudu
Bir kadın kaç kez,kac kez kendini yineleyen,göğe bakardı.
Sayfa 14Kitabı okudu