İnsan Çürümeye Başladığında
Mustafa Becitİnsan Çürümeye Başladığında Sözleri ve Alıntıları
İnsan Çürümeye Başladığında sözleri ve alıntılarını, İnsan Çürümeye Başladığında kitap alıntılarını, İnsan Çürümeye Başladığında en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Uzaklar neden var, diye sordu kendine. İnsanın sevdiği ile arasına neden hep bir uzak girer? Nereden doğar bu uzaklar, nerede biter? Hiç mi kapanmaz, hiç mi yok olmaz bu uzaklar? Peki ya insan, insanın yüreği nasıl olur da sevdiğinin o uzaklara gitmesine dayanabilir?
Sayfa 206Kitabı okudu
"...Adalet Cihan, Adalet... Adalet insana öyle ya da böyle bir bedel ödetir. Ama insan çürümeye başladığında adaletin bir önemi kalmaz. Ben çürümenin son noktasındayım ve Allah'ın bana biçtiği Adalet bu."
Sayfa 204Kitabı okudu
"Aşk cinayeti o kadar kanlı olmaz Cihan," dedi tane tane konuşarak. "Aşk cinayetleri hüzünle işlenir, vahşetle değil. Bir bıçak, bir kurşun veya bir apartmanın balkonu kâfidir. Vahşice öldürülen birine baktığında cinnet görürsün, acı görürsün, ama aşk görmezsin."
Sayfa 173Kitabı okudu
Dalından koparılan bir elmaya, ‘Sen niye çürüyorsun?’ diye hesap sorabilir misin?
Ne bileyim işte, bazen mantıktan çok hislerin faydası oluyor.
"Karım beni artık sevmiyor Hikmet!" dedi ve ağlamaklı bir ses tonuyla devam etti. "Koskocaman evde onu bulamıyorum. Halbuki mevcudiyeti orada, kokusu orada, sesi orada, biliyorum. Hepsi ahenkli bir gerçek gibi evin her tarafına sıcaklık veriyor ama ben yokum Hikmet! Gözlerinde yokum, sesinde yokum, civarında yokum... O evde, binbir cümbüşün, cıvıltının içinde benim varlığım toz duman oldu, buhar oldu, yok oldu! Artık hiçbir anlam ifade etmiyorum."