İnsan İçin İnsan
Süheyil AydınEn Eski İnsan İçin İnsan Gönderileri
En Eski İnsan İçin İnsan kitaplarını, en eski İnsan İçin İnsan sözleri ve alıntılarını, en eski İnsan İçin İnsan yazarlarını, en eski İnsan İçin İnsan yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
" Huzur ancak vaat olabilirdi başka bir hayat için. "
" Zaman aleyhimize işlerken kimsenin aklına gelmiyordu yaşamak ... "
Sayfa 41
Vakit varken hayatın özüne dokunmak ,anı yaşayıp an da kalmayan anılar biriktirmek gerekmektedir.
Bir kızın çocuk olmadan kadın olmasına, yarım kalmış hayallere özlem duyan gözlerine, sıkışmış kapanından bakan çaresizliğine, eksik öleceğini bildiği dünyaya duyduğu öfkeye, alacağı olduğu kaderden beklenen merhamete, vicdanını kaybetmiş dünyalık bir bedenden cenin olarak düşmek en büyük hatası olan garibe, büyümeden anlamadığı anne sandığı sevgiye, hayal bile kuramadığı yalnız ciddi hayata, yaşamak için umudun bile yetmediği geleceğe, haksız kazanılmış maskeli yüzlere, vermeden alınan çalınmış emeklere, göstermelik yaratılan buzdan kalelere, sorgusuz kabulle itaat eden yığınlara, düşünmekten aciz sürülere, çıkar peşinde koşarken yok olan karakterlere, demirden zırh giymiş batıl inançlara, sonsuz zannedilen ufuklara, önünü göremeyen kör gözlere, bir ömre bedel olmuş sefalete, metaneti elden bırakmayan ihanete, her an uçurumun kenarından atlama ihtimali olan cansızlara, mevkisi makamlı liyakatsizlere, ehlinden alınmadan tasdikli okunan fetvaya, toprak kokmayan yağmura, çiçek açmayan bahara, üzgün kapanan amel defterine, güneşi sönmüş aşk tutkusuna, yerinde sabit kalan her şeye ve daha birçok şeye karşıyım…
Merhamet ederken kendini başkasından üstün görme ahmaklığı ve hakkı olduğunu düşünen insanoğlu büyük bir yanlışın içinde debelenmektedir.
Ölüm yaşamı başlattı bak doğumunla,vakit geçmeden bil vaktini çaldım. Şimdi gidiyorum ama, benim gidişim senin kendine gelişinle, yeniden yaşamaya başlayacak... unutma yaşamak bu anda saklı....
Nasıl oluyor da insanoğlu bu kadar şeye katlanmaya değer görüyor acılarını? Herkes kendi özgürlüğü içinde hapisken, birde düşüncelerine pranga vuruyor, elini ayağını bağlayıp sürünürken bile, nasıl da baş üstünde tutar da bırakmaz fazlalıklarını...