İnsan İnsana Sohbetler 1
Doğan Cüceloğluİnsan İnsana Sohbetler 1 Sözleri ve Alıntıları
İnsan İnsana Sohbetler 1 sözleri ve alıntılarını, İnsan İnsana Sohbetler 1 kitap alıntılarını, İnsan İnsana Sohbetler 1 en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Dostlukların konuşmanın sonucunda oluştuğunu sanırız.
Gerçekte dostluk dinlemenin sonucunda oluşur.
DC: Dennis Wheatley adlı bir yazarın kitabını okuyordum. Diyor ki "Ben, insanları iki gruba ayırırım. Bir kere doğmuş olanlar ile iki kere doğmuş olanlar. Bir kere doğmuş olanlar çook kalabalık. Ama bir de kendini yeniden inşa edenler var. İşte onlar iki kez doğmuşlardır." Ve sonra da "Esas yaşam, ikinci doğumdan sonra başlar," diyor. Senin dile getirdiğin bu insanın kendini özgürleştirmesi kavramı zannedersem aynı şeyi söylüyor. İnsanın kendini inşa etmesi, ama bir yandan da "Yahu hayatım palavra oluyor, yaşayamıyorum," korkusunu duyması: Bunlar, ikinci doğumdan sonra olan şeyler.
CKK: Tabii, "yaşamıyorum ben" duygusu büyük bir korkudur; bütün çanlar çalar bu sözle. Eğer insan, "Yaşamıyorum ben, yaşamımın hiçbir ânı beni kanıtlamıyor; ben bunlardan çok farklı, çok fazlayım ve bunu, şu gözlükle, bu saatle, parayla, kredi kartıyla kanıtlayamam," derse kendine, işte o zaman tamamdır; çanlar işte o zaman susar. Derinden devirmek lazım, bu arzuları tatmin etmeye çalışarak kendini uyuşturma durumunu.
Sayfa 187 - (DC) Doğan Cüceloğlu (CKK) Celal Kadri Kınoğlu
DC: Emre Bey, "Demokrasi rejiminin üstüne kurulduğu bilinçte iç sorumluluk çok önemlidir," diyorsun. Yani iç disiplin olmadan demokrasi oturamaz, devam edemez, diyorsun. Kişiler seçimlerini yaparken o seçimlerden bir yaşam oluşturuyorlar, bir yaşam inşa etmeye başlıyorlar. Ama bunun sorumluluğundan kaçış kapıları var. Bir tanesi kaderci: "Kaderimiz buymuş, ne yapalım?" diyor. İkinci kapıda ise genetik determinizm gibi ifade edilen bir görüş görüyorum: "Babam da böyleydi, amcam da böyleydi. Biz böyleyiz." Katranı kaynat, olur mu şeker anlayışı... Bir de üçüncü olarak, "Çocukluğum, doğduğum ortam öyleydi. Biz ne gördük, ne bildik ki?" durumu var. Asırlar boyunca bunlarla yoğrulmuş bir kültür içerisinde doğup büyümüş insanlar...
EK: Dördüncüyü de sen hep söylersin: Başkalarını suçlamak. Zaten ilk üçünün hepsinde olduğu için belki söylemedin. "Yahu ben ne yapayım? Karşımdaki çok güçlüydü." Veyahut, "Dışarıdan müdahale ettiler," gibi sözlerle sürekli dışarıyı, başkasını suçlamak...
Sayfa 105 - (DC)Doğan Cüceloğlu (EK)Emre Kongar
EK: Ben bir şey daha yapıyorum. Çocuklara kendimi anlatırken genellikle yaptığım yanlışları veya düştüğüm gülünç durumları kahkahalarla anlatıyorum. Ailecek kah kah, kih kih gülüyoruz. Ne öğreniyorlar, ondan pek emin değilim ama olsun.
DC: Bir insanın gülebilmesi için kendi egosunun dışına çıkıp bakabilmesi gerekir. Kendine gülebilmek, gelişmiş insanların yapabileceği bir şey
Sayfa 104 - (EK) Emre Kongar (DC) Doğan Cüceloğlu
EK: Bırak yemekleri, anne baba hiçbir zaman çocuklarına nutuk atmamalı. Ne karneyi aldığı zaman, ne de okula başlarken. Nutuk atarak olsa olsa çocuk yabancılaşar. Dinlersen çocuk ikna olur: Önce çocuğu dinleyeceksin. Onu dinlediğin zaman, ilk kazanımı zaten elde ediyorsun; çünkü ona saygı gösteriyorsun, sevgi gösteriyorsun. Ondan sonra da dilin döndüğünce ona yardım edeceksin.
Sayfa 99 - (EK) Emre Kongar
Bir insanın hayatta erişebileceği en yüksek makam güvenilir insan olmaktır.
Sayfa 101
Benim oğlum mühendis olsun,benim oğlum doktor, avukat,hakim olsun siyasetçi olsun diye düşünmüyorum .Tek istediğim şey şu:Erdemli birer insan olsunlar.
-Lokman AYVA
Sayfa 161Kitabı okudu
Mesela Gülten Akın'ın o çok bilinen dizesini söyleyerek başlayayım: "Ah, kimselerin vakti yok durup ince şeyleri anlamaya..." Aslında birçok insan bunu söylüyor. Bırakın ince şeyleri anlamayı, çok kalın ve kaba şeyleri bile anlamama eğilimi galiba yaygın.
Sayfa 79
"Çağımızın en büyük sorunlarından biri anlam sorunudur."
DC: Sevgili Ahmet İnam, şöyle bir cümle kullanıyorsun: "Çağımızın en büyük sorunlarından biri anlam sorunudur." Şimdi bu konuştuğumuz çerçeve içerisinde değerlendirince, bir insan bütün yaşamı boyunca kendi yaşamını, kendisini ve diğerlerini araç olarak görüyorsa, bir anlam bulamayacağı görülüyor.
Sayfa 78
İnsan olaylara anlam veren bir varlık; olayların anlamı yok, insan algılamasıyla olaylara anlam verir.
Sayfa 153