Kanun, ferman dinlemeyen sevgisi dışında her davranışı, doğması, yiyip-içmesi, çalışıp-dinlenmesi, hastalanıp iyileşmesi, eş seçip ayrılması, sayısız kurallara bağlı kalır.
Her aşama bir törenle başlar, törenle sürer, törenle biter. Bir durumdan ötekine geçiş daima uygun bir törenle gerçekleşir. Bu anlam ve bağlamda insan bir homo ritüalis, törencidir.
Doğmasına törenle izin verilir, okula törenle başlar, törenle mezun olur. Sünneti, buluğa ermesi, nişanı, askere gitmesi, tezkere alması, evlenip boşanması, bayramlaşması, işe alınması, kovulması, tayini-terfii, emekli edilmesi, öldüğünde gömülmesi hep törenle olur. Bu törenler onu bir homo protokolis ya da hiyerarkus yapar.
Her insan, değişen toplumdaki yerini sırasını bu törenlerle öğrenir.
Devlet, bu anlamda bir törenler töresidir. Resmi ya da özel törenlerin nasıl yapılacağını, herkesin yerini sırasını belirler. Devrimler, önce törenleri, sonra geçerli protokolü değiştirir. Törenleri değiştiremeyen devrim, devrimden sayılmaz.