İnsancıklar
Fyodor Dostoyevskiİnsancıklar Gönderileri
İnsancıklar kitaplarını, İnsancıklar sözleri ve alıntılarını, İnsancıklar yazarlarını, İnsancıklar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ne kadar hüzünlüyüm, nasıl eziliyor bütün ruhum.
Sayfa 172Kitabı okudu
Ama siz de biliyorsunuz, canım, kış geliyor; geceler uzun olacak; hüzünlü olacak, işte o zaman okunur.
Sayfa 171Kitabı okudu
Bir insanın böyle sessiz sedasız ölebileceğine inanmak zor.
Sayfa 160Kitabı okudu
Bütün bu sabahki izlenimler benim varlığımı derinden sarstı. Uzanacağım. Fakat iyiyim, çok iyiyim. Sadece ruhum sızlıyor ve orada, derinlerde, ruhumun titrediği, ürperdiği, kıpırdandığı duyuluyor
Sayfa 152Kitabı okudu
Canım, siz bana sıkılınca oyalanayım, diye bir kitap göndereceğinizi söylemiştiniz. Ne yapayım kitabı! Kitap da neymiş? İçine kişiler sokulmuş bir masal! Roman da saçmalık olsun diye yazılmıştır, aylak insanlar okusun diye; inanın bana, canım, benim bunca yıllık deneyimime inanın. Ne olacak yani, size Shakespeare falan derlerse, bakın, edebiyatta bir Shakespeare var, derlerse; Shakespeare de saçmalık, bütün bunlar cidden saçmalık ve hepsi de sırf hiciv için yapılıyor!
Sayfa 114Kitabı okudu
Günah saklanmaz, yüce Tanrı'yı öfkelendirdik, küçük meleğim!
Sayfa 114Kitabı okudu
Sonuçta bu canavarlar aldırmazlar! Satarlar! Senin bütün özel hayatını üç kuruşa satarlar; kutsal bir şey tanımazlar.
Sayfa 113Kitabı okudu
Başka da bir şey söylemedi, ne düşündüğünü söylemedi, ama ben her şeyi tahmin ettim ve öyle kızardım ki, tepemdeki kelim bile kıpkırmızı oldu. Aslında önemsiz bir şeydi, ama yine de huzursuzluk veren, akla rahatsızlık veren bir şeydi.
Sayfa 113Kitabı okudu
İster istemez insanın cesareti kırılıyor. Ne yaparsın!..
Sayfa 113Kitabı okudu