Raven
@Raveneanias
Kendi halinde kendince kitaplarına âşık bir okurum sadece
Edmond Jabes'in dediği gibi: Umut belki de gelecek sayfadadır. Kapatma kitabı.
In libris libertas
Kitapların sayfaları arasında
Ayrıkvadi, 25 Temmuz
977 okur puanı
Şubat 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Çalılıkların arasında durup fısıldaşarak cesede dönüp son bir kez daha baktıktan, etrafı kolaçan edip kimsenin anahtarını ya da gözlüğünü falan düşürmediğinden emin olduktan sonra ormanın içinde tek sıra halinde yürümeye başlamıştık ki dönüp arkamdaki yolu kapatan ağaç dallarının arasından son bir kez baktım. O yürüyüşü ve çamların arasından tek tük yere düşen ilk kar tanelerini hatırlıyorum; halimizden memnun, arabaya doluşuşumuzu ve tatile çıkmış bir aile gibi yola koyuluşumuzu hatırlıyorum. Henry dişlerini sıkmış, çukurlu yolda arabayı kullanıyor, diğerlerimizse koltuklarımızda çocuklar gibi konuşup çene çalıyorduk. Önümüzde uzanan o uzun, korkunç geceyi ve onu izleyen başka uzun, korkunç günleri ve geceleri çok ama çok iyi hatırlıyorum. Üstünden yıllar geçmesine rağmen bütün bunları hatırlamam için dönüp omzumun üstünden bakmam yeterli; ağaç dallarının ardında tüm yeşilliği ve karanlığıyla yükselen o uçurumun görüntüsünü zihnimden asla silip atamayacağım.
Bir zamanlar hayatıma dair anlatacak pek çok hikâyem olabilirdi ama şimdi bakıyorum da bundan başkası yok. Benim anlatabileceğim tek hikâye bu.
Sayfa 10Kitabı okudu
The seven of us had survived three yearly “purges” because we were each somehow indispensable to the playing company. In the course of four years we were transformed from a rabble of bit players to a small, meticulously trained dramatic troupe. Some of our theatrical assets were obvious: Richard was pure power, six foot three and carved from
Scene 3Kitabı okuyor
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Okur Takip Önerileri
We lay there laughing in the dark until we dropped off to sleep, and slept deeply, with no way of knowing that the curtain was about to rise on a drama of our own invention.
Scene 1Kitabı okuyor
"Don't look at me like that," he said, a low note of reproach in his voice. "He agreed we all need to break out of our boxes. I'm tired of playing fools in love like Troilus, and I'm sure you're tired of always playing the sidekick."
Scene 1Kitabı okuyor
I murmured the last two lines under my breath. I knew them by heart, had known them for months, but the fear that I would forget a word or phrase halfway through my audition gnawed at me anyway. I glanced across the room at James and said, "Do you ever wonder if Shakespeare knew these speeches half as well as we do?"
He withdrew from whatever verse he was reading, looked up, and said, "Constantly."
I cracked a smile, vindicated just enough. "Well, I give up. I'm not actually getting anything done."
He checked his watch. "No, I don't think I am either."
Scene 1Kitabı okuyor
I watched them go, a little jealously, then slumped down against the arm of the couch. I struggled to focus on my text, which was so aggressively annotated that it was barely legible anymore.
Scene 1Kitabı okuyor
"Want to come out for smoke?" Alexander had finished his whiskey (again) and was rolling a spliff on the table. "Might help you relax."
Scene 1Kitabı okuyor
Far too many times I had asked myself whether art was imitating life or if it was the other way around.
Scene 1Kitabı okuyor
Alexander pushed his unruly black curls back from his face and said, "Well, obviously Richard will be Caesar."
"Because we all secretly want to kill him?" James asked.
Richard arched one dark eyebrow. "Et tu, Bruté?"
"Sic semper tyrannis," James said, and drew the tip of his pen across his throat like a dagger. Thus always to tyrants.
Alexander gestured from one of them to the other. "Exactly," he said. "James will be Brutus because he's always the good guy, and I'll be Cassius because I'm always the bad guy. Richard and Wren can't be married because that would be gross, so she'll be Portia, Meredith will be Calpurnia, and Pip, you'll end up in drag again."
Scene 1Kitabı okuyor
"Ignore him, Oliver," James said. He sat by himself in the farthest corner, loath to look up from his notebook. He had always been the most serious student in our year, which (probably) explained why he was also the best actor and (certainly) why no one resented him for it.
Scene 1Kitabı okuyor
Enter the players. There were seven of us then, seven bright young things with wide precious futures ahead of us, though we saw no farther than the books in front of our faces. We were always surrounded by books and words and poetry, all the fierce passions of the world bound in leather and vellum. (I blame this in part for what happened.)
Scene 1Kitabı okuyor
The time: September 1997, my fourth and final year at Dellecher Classical Conservatory. The place: Broadwater, Illinois, a small town of almost no consequence. It had been a warm autumn so far.
Scene 1Kitabı okuyor
Bir kitabı okumaya başladı
26 Eylül. - Bu günlüğe bir daha yazacağımı düşünmemiştim, ama zamanı geldi. Dün gece eve geldiğim zaman Mina akşam yemeği hazırlatmıştı ve birlikte yemek yerken bana Van Helsing'in ziyaretinden, iki günlüğün kopyalarını ona verdiğinden, benim için ne kadar endişelenmiş olduğundan bahsetti. Bana doktorun, tüm yazdıklarımın doğru olduğunu söyleyen mektubunu gösterdi. Bu mektup benden yeni bir adam yarattı sanki. Beni yıkan, her şeyin gerçekliği hakkındaki kuşkularımdı. Kendimi aciz, karanlıkta ve güvensiz his sediyordum. Ama, artık biliyorum ve korkmuyorum, Konť'tan bile. Demek, Londra'ya gelme planında başarılı oldu ve gördüğüm oydu. Gençleşmiş, ama nasıl? Onun maskesini düşürecek olan adam, onu avlayacak adam, eğer Mina'nın anlattığına biraz benziyorsa, Van Helsing'dir. Geç saatlere kadar oturduk ve konuştuk. Mina giyiniyor, birkaç dakika sonra otele gidip Van Helsing'i getireceğim...
Sayfa 214 - Jonathan Harker'ın GünlüğüKitabı okuyor
Zihnimden büyük bir yük kaldıran nazik mektubunuz için binlerce teşekkür. Eğer doğruysa, dünyada ne kadar korkunç şeyler var ve o adamın, o canavarın gerçekten Londra'da olması ne dehşet verici!
Sayfa 213 - Mektup, Bayan Harker'dan Van Helsing'eKitabı okuyor