İnsanlığımı Yitirirken
Osamu Dazaiİnsanlığımı Yitirirken Gönderileri
İnsanlığımı Yitirirken kitaplarını, İnsanlığımı Yitirirken sözleri ve alıntılarını, İnsanlığımı Yitirirken yazarlarını, İnsanlığımı Yitirirken yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kendimi dayanılmaz ölçüde yalnız hissettiğimi söylemek istiyorum sadece.
Sayfa 72
İnsanların beni sevdiğini bilsem bile, insanları sevme yeteneğim sanırım yoktu.(Aslında dünyada insanların 'sevgi' yeteneklerinin olup olmadığını konusunda şüphelerim var.)
Sayfa 70
İnsanlarla pek ilgilenmediğim için, meselenin derinliğini bilemiyordum.
Sayfa 64
“ Acaba, güven dolu saf bir yürek, suç mudur ? ”
Sayfa 102Kitabı okudu
“ Sorarım Tanrıya ! Güven suç mudur ? ”
Sayfa 101Kitabı okudu
Her yerde yüce gücü hisseder
Her ülkede her millette
Kendine benzer insan bulursun
Bir ben miyim aykırı ?
Sayfa 87Kitabı okudu
“ İnsan asla insana boyun eğmez. Köleler bile, köle gibi davranırlar. ”
Sayfa 83Kitabı okudu
Ah, bir de “ elalem ” var :)
“ Alem nedir ki ? İnsanların çoğulu mu ? Bu alem denilen şey somut olarak nerededir ki ? ”
Sayfa 79Kitabı okudu
“ Off Tanrım bana güç ver ! İnsanların özünü anlamama yardım et. İnsanlar, insanların üzerine bassalar da cezası yok. Bana bir öfke maskesi ver ! ”
Sayfa 77Kitabı okudu
“ Bazen, mutluluk da bile insanları yaralayabilir. ”
Sayfa 52Kitabı okudu
“ Yalnızım. ”
Sayfa 51Kitabı okudu
“ Yani anlamıyorum. Çevremdeki insanların sıkıntılarının niteliğini, ölçüsünü, sanki kavrayamıyorum. ”
Sayfa 12Kitabı okudu
Belki de bir anlık göz açıp kapama..
“ İnsan yaşamının ne olduğu hakkında bir fikrim yok. ”
Sayfa 9Kitabı okudu
İnsanların beni sevdiğini bilsem bile, insanları sevmek yeteneğim, sanırım yoktu. (Aslında, dünyadaki insanların, 'sevgi' yeteneklerinin olup olmadığı konusunda şüphelerim var). O halimle 'gerçek bir şey' edinebilmem mümkün değildi, üstelik benim 'ziyaret' yeteneğim de yoktu. Başka insanların evlerinin kapısı, benim için, bir tür ilahi komedya cehenneminin kapısından daha fazla iç karartıcıydı. O kapının içerisinde korkunç canavarlar gibi, nefesi kötü kokan hayvanların kımıldadığını, abartısız gerçekten hissederdim.
Herkesle iletişimim kötüydü. Gidecek yerim yoktu.
Sayfa 70