"İnsanoğlu, her adımını mezardan uzaklaşmak için atar. Yine de her adımda mezara biraz daha yaklaşır. Her nefesini ömrü uzatmak için alır fakat yine de her nefes alışta ömründen bir nefes eksilir."
Şane ger kâkülünün bir teline verse zarar,
Çüb-t simşad biten yerleri sûzân ederim.
(Tarağın, saçının bir teline zarar verse,
O tarağın yapıldığı ağacın yetiştiği yerleri yakarım.)
Utanma ve aşırı isteme arasında gidip geliyordu. İki mıknatıs arasında kalmış bir metal parçası gibiydi... Bu ızdıraptan bir an önce kurtulmak istiyordu.