İntiharın Tarihi Gönderileri
İntiharın Tarihi kitaplarını, İntiharın Tarihi sözleri ve alıntılarını, İntiharın Tarihi yazarlarını, İntiharın Tarihi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Askerler ve papazlardan oluşan bir sınıf tarafından yönetilen Ortaçağ toplumu, şövalyelik ülküsü ve dini fedakârlık arayışını bir ahlak kuralı yaparak kendisiyle bağdaşır.
1278: Bir adam Reims’de intihar eder; Saint-Remi rahipleri adamın cesedini önce yerde sürükletir, sonra da astırır
Olmak ya da olmamak, işte bütün mesele bu:
Kör talihin darbelerine ve sıkıntılarına dayanmak mı daha onurlu olur ruh için, Yoksa acılar ummanına karşı silahlanıp Bir yaşam reddiyle onlara bir son vermek mi? Ölmek, uyumak
Hepsi bu; bir uykuyla korkunç kalp atışlarını yatıştırabilmek sonunda,
Doğanın bedene miras bıraktığı bin bir acıyı sona erdirmek,
Canı gönülden istenecek bir son olmaz mıydı? Ölmek, uyumak;
Uyumak... Ve belki düş görmek: işte bütün dert de bu.
"ölüm uyku gibidir, bizi kısa ve sıkıntılı bir yaşamdan kurtarır; artık felaketlerden başka bir şey sezinlenemez olduğun- da yaşamaya devam etmek aptalcadır; madem ki bir gün gitmek zorun-dayız, bunun için en uygun zamanı neden biz belirlemeyelim? ruhumuz, bu iğrenç dünya yaşamından sonra mutlu bir ölümsüzlüğe kavuşmak için beden denilen şu zindandan çıkmaya can atar. intihar, özgürlüğümüzün en büyük kanıtıdır ve bütün sıkıntıları yenmemize izin verir."
Jansenizm sonunda tam bir çıkmaza varır: Bir yanda, hiçbir eylemin iyileştiremediği tümüyle kötü bir dünya; diğer yanda, inayetini sadece çok az sevgili kuluna gönderen ulaşılmaz bir Tanrı; ikisinin arasında, mutlağa susamış ve ona ulaşamayacağını bilen yalnız bir insan.
Jansenizm, tek çıkış yolunun hiçlik olacağı bir yaşam koşulu yaratır. Ama yaşamın mutlak sahibi Tanrı adına bu hiçliği reddeder, böylece insanı dünya denen kapana kıstırır.
İntihara engel olabilecek tek şey inançtır: Jansenizmin, Tanrı’yı, başlıca özelliği yokluk olan bir varlık, Pascal’ın deyişiyle, çoktan bulunmuş olduğu halde, hâlâ aramaya devam edilen bir varlık haline getirerek zayıflattığı bir inanç. Bu varlıkla yokluk arasındaki sınır çok incedir ve bu silindiği anda felsefi intiharın tek engeli de ortadan kalkacaktır.
Jansenist düşünce, XIX. yüzyılın tanrıtanımaz umutsuzluk felsefelerini hazırlar. O potansiyel bir intihar etkenidir.
Sayfa 201 - Jansenizm'in İkircilliğiKitabı okudu
Pascal’ın, Montaigne’in tereddütleri karşısındaki dehşet dolu tepkisini biliyoruz: "İntihar ve ölümle ilgili düşüncelerinde [...] Montaigne’in kusurları büyüktür [...].
Ölüm konusunda dine aykırı düşünceleri bağışlanamaz; çünkü Hıristiyan gibi ölmek bile istenmiyorsa dinin tümüyle yadsınmış olması gerekir ve o, bütün kitabında korkakça ve tembelce ölmekten başka bir şey düşünmez."
Sayfa 200Kitabı okudu
Dünyanın reddi, kişisel yaşamın reddi, bireysel bilincin reddi, bazılarının hiçlik, bazılarınınsa Tanrı adını verdiği büyük bütünün içinde eriyip gitme isteği, artık ben olmamak, tümüyle silinmek: fiziksel intiharla ortak özellikler.
Berulle’un öğrencisi Peder Charles de Condren (1588-1641), benzerliği daha da ileri götürür. O, on iki yaşından beri kendini kurban etmek, babası İbrahim tarafından kurban edilmek istenen İshak gibi kurban edilmek istiyordu ve yaşamı boyunca, bu yok olma isteğinden kurtulamayacaktı.
Sayfa 191 - Dini Bir Vekil: Yok Oluş TinselliğiKitabı okudu
XVII. yüzyılın başında, Hıristiyan bilinç bunalımının ortasında, istemli ölüm sorunu ortaya atıldığında, Katolik reformundan doğan tinselliğin çok özel biçimlerinde bazı ikircillikler saptanır ki bu bir rastlantı değildir.
Bu kültürel şaşkınlık dönemlerinde, pek çok hassas kişinin kafasını kurcalayan dünyanın reddi düşüncesi, kimilerini intihara, kimilerini de gizemciliğe ya da tam inzivaya götürür. Bu kaçış davranışlarının kökeninde, dini yazarların kitaplarında açıkça ortaya koyduğu, dünyadan nefret etme duygusu vardır:
“Bu yalan dünyada nedir peki size hoş görünen?”, diye sorar Peder Nouet. “Bir daha söyleyin: Yaşamı neden seviyorsunuz?”
Saint-Cyran, daha da ileri gider: "Bu fani hayat için, bu hayatı sevmek için insan ruhen hasta ve kötü bir hırsa kapılmış olmalıdır." O halde, mantıksal olarak, bizim isteyebileceğimiz en büyük iyilik ölümdür.
Sayfa 189Kitabı okudu
İntihar
Kendini öldürmenin cesurca bir davranış olduğunu mu söylüyorsunuz, bense tam tersine bunun
korkakça bir davranış olduğunu iddia ediyorum: Ben bunun, fırtına çıkacak korkusuyla, daha gemi batma tehlikesiyle karşı karşıya kalmadan
onu kendi elleriyle sulara gömen korkak bir kaptan gibi davranmak olduğunu düşünüyorum;
Orta çağda bir intihar vakası
Daha şaşırtıcı olanı, tutsak düşen Jeanne d’Arc’ın, pek aydmlatıla-
mamış nedenlerle kendini bir kulenin tepesinden atmasıdır. Sorgulama
sırasında, Cômpiègne’deki bir sivil katliamına anıştırmada bulunarak
“iyi insanların böyle katledildiğini görüp de yaşamaktansa ölmeyi tercih
ettiğini" açıklar; bir defasında da “düşman Ingilizlerin eline
ölmeyi tercih ettiğini” söyler. Sonra da, daha önceki ifadeleriyle çelişerek,
kendini öldürmeye niyeti olmadığım ileri sürer. Suçlamalardan biri, umut-
suzluk yüzünden “kendini öldürme”ye teşebbüs olacaktır. #intihar
Sayfa 20Kitabı okudu