İpin Ucu
Rasim ÖzdenörenEn Eski İpin Ucu Gönderileri
En Eski İpin Ucu kitaplarını, en eski İpin Ucu sözleri ve alıntılarını, en eski İpin Ucu yazarlarını, en eski İpin Ucu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ve şimdi, öyle düşünüyorum ki, tecrübe denilen şey, insanın hayatında yer etmiş olan hayal kırıklıklarının toplamıdır.
Sayfa 58Kitabı okudu
Fırsatlar, aslında hepimize eşit biçimde tanınıyor, ama içimizden ancak o fırsatı kullanmaya yatkın olanlarımız, onun değerini biliyor ve değerlendirebiliyorlar.
Yazı yazmak, kitap okumak da öyle değil mi? Her yıl milyonlarca insan önüne getirilen bu fırsatla karşılaşıyor, ama onların arasından gerçek bir yazar veya gerçek bir okur olmayı ancak ona yatkın olanlar başarabiliyor. Çoğu böyle bir fırsatla karşılaşmış olduğunu bile anımsamıyor.
Sayfa 154Kitabı okudu
Biz Anadolu çocukları tek taraflı sevgiye alıştık. Karşılık beklemezdik. Bu yüzden olmalı benim yıldızları sevmemde o tarihlerde bana tuhaf görünen hiçbir şey yoktu. Ben yıldızları seviyordum ve bu bana yetiyordu.
İnsanların, aralarında iletişim kurabilmek için ortaklaşa tutacakları bir ipe sahip olmaları gerekiyor. Aynı dünyada yaşıyor ve aynı dünyayı paylaşıyor olmamızın bize böyle bir ipi tutma fırsatını bahşettiğini düşünebiliriz. Bununla birlikte daha somut, daha elle tutulabilir durumların da sözü edilebilir: aynı secdeye baş koymanın benimle Filipinlerde yaşayan Müslüman kardeşim arasında mecazî bir ipin var olduğuna delalet ettiğini niçin düşünmeyelim?
Yıllar önce Amerika Birleşik Devletleri’ne adımımı ilk attığım gün geçirdiğim tecrübe, bana, yalnızlığın bencillikten kaynaklandığını göstermekle birlikte, bu hastalıklı duygunun aynı zamanda, bencilliği besleyen toplumsal şartın ürünü olduğunu da düşündürmüştü.
Kendini alkole, uyuşturucuya, fuhşa, zinaya vuran insanların çaresiz halleri temelde yalnızlıktan ve ona çare aramaktan ve fakat bulamamaktan kaynaklanmaktadır, diyebiliriz. Hatta bu insanların aslında İslâm’ı aradıklarını, ama onu aramakta olduklarını bilmediklerini de ileri sürebiliriz.
İnsan yıldızları sevebilir mi? Yıldızlar nasıl sevilir? Yıldızlar sevilebilir mi?
Çocukluğumun diyorum, çünkü şimdi o yöreler tümüyle değişti. Toprak damların yerini beton villalar aldı. Bizim o görkemli ceviz ağacımız devrilip yıkıldı. O görkemli at elmasının koca gövdesini kurtçuklar yiyip bitirdi, o da yıkılıp devrildi. Purluk tepesinin yamacı ay ışığında pırıl pırıl yanardı. Ayın şavkı yamaca vurunca yaz ortasında kar yağmış gibi görünürdü. Söylemek bile fazla: gökyüzü berraktı. Allah için, bir tek lekesi, küçücük bir duman izi görünmezdi.
Yıldız kaydığını görünce tutulan niyetlerin çıkacağına inanırdık. Çünkü bize öyle söylemişlerdi. Sonradan o kayan şeylerin yıldız olmayıp göktaşı olduğunu öğrendiğimizde inanmak istememiştik. Onca niyetler havaya mı uçup gidecekti yani?