Hz. Muhammed, “bir insan, iyilik yaptığında sevinç, kötülük yaptığında üzüntü duyabiliyorsa, artık o gerçek bir mümindir” diyerek , hakiki insan alametlerini söylemiştir. İyi ve kötü arasındaki çizginin ayrımı kesinleştikçe uyanık bir vicdandan; buradaki ayrım kaybolmaya başladıkça, hatta neyin iyi olduğu konusunda kesin bir fikir oluşmuyorsa, uyuyan bir vicdandan söz edilebilir.