İslam Tarihi Emeviler-Abbasiler
Bahriye ÜçokSözler ve Alıntılar
Kasım 680 (Muharrem) Hz. Hüseyin'in Kerbelâ'da son konuşmasından;
"Peygamberimizin kızının oğlu ben değil miyim? Şehitlerin efendisi Hamza, babamın amcası değil midir? Şehid Ca'fer üt-Tayyar amcam değil midir? Allah Elçisi"nin, benim ve kardeşim için, siz Ehl-i Beyt'in Seyyidlerisiniz ve Sünnet ehlinin göz bebeklerisiniz dediğini duymadınız mı? Bırakınız Peygamberin, dedemin mezarının yanında ömrümün sonuna kadar oturayım."
Eğer Muâviye’de bir devlet kurucusunun keskin görüşü, çabucak harekete geçişi, koğuşturma fikri, eskimiş önyargılardan uzak bulunma, insanları eşit tutma ve onların önkanılarına karşı anlayış gösterme sabırsızlığı olmasaydı. Bedevileri bulundukları durumdan kurtarıp disiplin altına alamazdı. Onun hakkında yansız bir yargı vermek isteyenlerin, hatalarına rağmen çalıştığı çevrenin, Bedevilerin içine işlemiş bireyciliğin direncini hesaba katmaları gerekir. Muâviye onları yüksek kültürlü çok eski uygarlıkların vârisi olan milletlere hükmedecek fatihler hâline getirebilmiştir. Bu milletler, Bizanslılar, İranlılar, Moğollar, Türkler ve bg. dir.
Amr ibn üI-Âs da iki oğlunu zorla kandırarak yanına alıp Şam’a gelmiş ve Hz. Ali aleyhine Muâviye ile bir anlaşmaya varma karşılığında müstakbel Mısır valiliğini garanti etmişti (27). Bu arada Hz. Ömer’in büyük oğlu Ubeydullah da Hz. Ali'ye biat etmeyip Şam’a gitmişti (28). Bu durum karşısında Ali savaşı kaçınılmaz gördü.
Yirmi yıl saltanat süren Halife Mansur'un hayat tarzının örnek sayılacak bir durum gösterdiğini söyleyenler vardır. Sarayında edebe aykırı hiçbir olaya rastlanmamıştır. Sabah erkenden kalkar ve geç vakte kadar hükümet işleri ile uğraşır, sınırların güvenliği için tedbirler alır, devletin gelir ve giderlerini gözden geçirirdi. Bir tek kadınla evlenmişti. Her gün akşam üstü çocukları ile sohbet eder, sonra istirahate çekilirdi. Askerlerine geçit resimleri düzenletir, onları denetler, ordusunu en iyi silahlarla donatırdı .
Sayfa 86Kitabı okudu
Böylece Amr ibn ül-Âs, Mugîre bin Şube ve Ziyad ibni Ebihi ile Muâviye öyle dört başı mamur bir yönetim kurdu ki, Emevî aleyhtarlarının bütün kuvvetleri yıkılmaya mahkûm bir hâle geldi.
Sıffin Savaşı-656
Hz. Ali ile Muâviye arasındaki bu savaş tahminen 110 gün sürmüş, her iki fırkadan 70.000 kişi ölmüştür. Mes’ûdî'nin dediğine göre 40.000’i Suriyeli, 25.000’i Iraklı
Muâviye aradığı fırsatı böylece bulmuş oldu. Haşimî olan Ali' ye karşı eskiden beri mevcut olup da unutulan Haşimî-Emevî rekabetini yeniden canlandırarak Emevîleri kışkırttı; yanında deha sahibi kimseler vardı : Amr ibn ül-Âs, Mugîre bin Şube, Ziyad ibni Ebihi gibi. Ayrıca şairler, hatipler, vâizler hep Muâviye’nin dâvasını savunuyorlardı.