Sözler ve Alıntılar
Kur’ânî verilere uygun olarak bütün yazarlar İsa’nın asıl görevinin, birtakım emir ve yasaklarını azalttığı (Âli İmran 3/50) Tevrat’ı tasdik etmekle birlikte İncil’i tebliğ etmekten ibaret olduğu konusunda hemfikirdir. Bu İncil iman ile Şeraitın (Zuhruf 43/63) ilişkileri meselesini aydınlatmakta ve İsa’nın öğrencileri tarafından ve aynı zamanda bunlardan sonra gelen Hıristiyanlar (İncil ehli, Maide 5/47) tarafından takip edilmelidir. Kur’ân’a göre İsa’nın –dolayısıyla da İncil’in- mesajı tam olarak saf bir monoteizmin mesajı, yani Tanrının temel hakikatidir.
Sayfa 201Kitabı okudu
İslâm, birçok peygamber ve din tanısa da çeşitli vahiylerin ağırlığını tespit etme zarureti ortadan kalkmamaktadır. Şii gelenekten gelen yazar, Şii teolojinin (Kelam) Sünni gelenek ve sufi mistikten daha geniş bir “vahiy” kavramına dayandığı hususunda ısrar etmektedir. Şia, Tanrının doğrudan (vahiy) ve dolaylı (özel dinî tecrübeler) işaretlerine daha büyük bir itibar göstermektedir.
Hiçbir din siyasetten ya da en azından geleneğin veya dinî sistemin bazı unsurlarının siyasi kullanımından tamamen bağımsız değildir.
Din bilimleri tek bir hedefe tâbidir: bilmek ve anlamak.
Müslümanın hayatı temelde onu yönlendirmek üzere önüne konulan ve duruma göre Kur’ân’da, tabiatta, tarihte ya da kişisel bir düşüncede bulunan ayetler, işaretler veya sembollere göre düşünmek ve amel etmekten ibarettir.
İslâm’ın ne şekilde inşa edildiği, bize bazı tecrübelere ve bunların Müslüman çevrelerde “anlamlandırılmasına” ilişkin bilgiler sunmaktadır. Örneğin İslâm, insanlığın somut problemlerinin çözümü olarak sunulabilmekte; ideal sosyal sistem ya da tek gerçek ideoloji gibi görünebilmektedir.
Sayfa 113Kitabı okudu
Aslında kişinin Müslüman niteliği ya da bir hareketin veya bir topluluğun İslâmî niteliği her şeyden önce bir kimlik meselesidir. Belirleyici olan husus kendini algılama ve tanımlamadır.
Sayfa 108Kitabı okudu