Burada önemle üzerinde durulması gereken husus, kafiye düzenini sadece mısra sonlarındaki harf ve ses benzerliği olarak görmeyen Özel'in, alışılmamış bağdaştırmalar ve sapmalarla meydana getirilmiş dizelerindeki imajlarla zenginleştirilerek yoğunluk kazandırılmış olan anlamın, bentlerin içerisinde dizelenen kelimelerin ses, ahenk ve ritim değerleriyle bir arada ele alınarak başarılı bir şekilde sunuluyor olmasıdır.