Dinleyeni olmayınca sesini duyurmanın anlamı var mıydı? İnsanlar bu şehirde en çok ve çabuk susmayı öğreniyorlar, kalabalığın içinde sessizce yaşayabilmeyi... (S:113)
Kimse...
Kimsenin gözyaşının ucundan tutmuyor, düşmesin diye!
Nedenlerin ne önemi var?
Bana ait köşemde,
Gelirse gölgem, giderse yanlızlıgım!
Ağlıyorsam, gülüyorsam;kimin gördüğünün ne önemi var...
Neydi şimdi bu?
Ben niye böyleyim ?
Neden karşımda biri haksız yere bana bağırdığı halde kendimi savunup susturamıyorum.
Bunu aşamazsam insanlar arasına karışamam, ezilir giderim.
Daha yolun başında,başa mı dönecektim ben?