Televizyonlarda gündüz kuşaklarında yayınlanan programlara bağlanan,hayattan, eşten, dosttan ve herkesten yana dertli bir abla gibi anlatım ile başlayan kitabın ilk bölümleri ACABAmı demeyi düşündürdü!
Sonra ki bölümlerde acabanın yerini haydi bakalım bir kaç sayfa daha oku aldı!
Ki günde 60 sayfa okuma limiti koyduğum kendim ile sözleşerek daha kısmını,sonunu da görmelisin ile değiştirerek 5 saatte lezzetli bir sonuca vardık.
Çiğdem hanımın okuduğum ikinci kitabı olarak,NEKREden sonra yine hayatın kendisini bize güzel bir şekilde aktardığını görüyorum.
Kullanılan isimlerin çağrışımı da , kitabın kurgusuna oldukça uyumlu seçilmiş.
Aslı: hayatın gerçek olan yüzünü yani asıl olanın peşinde.
Mert: mertliğini bencillikle namertliğe ulaştıran.
Barış: ismine muhalif olarak genç yaştan itibaren hep bir savaş içinde olan sonunda sükuta erse de yine istemeden de olsa bir savaşın kurbanı.
Metin : yaşadığı onca şeye rağmen aklı hep başında ve son yaptıklarını sakince kabul eden.
Olgun: dalda tüm güzelliğiyle duran bir meyve gibi görünse de,fazla beklemekten içinin kokmuş olduğu belli olmayan.
Aden: tüm yanlış işler ve karanlığına rağmen başkalarına ismine uygun şekilde dünyada cenneti yaşatan.
Çınar: varlığı ile güven veren, gövdesine yaslanılıp, gölgesinde güven ve huzurla durulan.
Güzel bir kitap okumaya değer, başarılar dilerim Çiğdem hanım.
