İvan İlyiç'in Ölümü
Lev TolstoyEn Yeni İvan İlyiç'in Ölümü Sözleri ve Alıntıları
En Yeni İvan İlyiç'in Ölümü sözleri ve alıntılarını, en yeni İvan İlyiç'in Ölümü kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Yalan. Geçmişte de şimdi de yaşadığın her şey yalan, bütün hepsi senden yaşamı da ölümü de gizleyen bir aldatmaca."
Sayfa 104Kitabı okudu
"Doktor onun çektiği fiziksel acılardan söz ediyordu, bu da doğruydu ama onun çektiği fiziksel acılardan daha korkuncu manevî acılarıydı ve başlıca ızdırabının nedeni buydu."
Sayfa 102Kitabı okudu
"Benim yalnızlığım insanlarla dolu" demiş ya hani Kafka...
"İvan İlyiç son zamanlarda, kalabalık bir kentte, bunca eş dostun ve ailesinin arasında olduğu hâlde ne yerin, ne de denizin dibinde olması imkânsız korkunç bir yalnızlık içinde yüzü divanın arkalığına dönük yatarken, yalnızca geçmişin hayâliyle yaşıyordu."
Sayfa 98Kitabı okudu
"Tepeye tırmandığımı sanırken yokuş aşağı gidiyormuşum. Gerçekten de olan buymuş. Toplumun gözünde yükseliyordum ama yükseldiğim ölçüde de hayat ayağımın altından kayıyormuş... Hadi bakalım, şimdi de ölmeye hazır ol!"
Sayfa 94Kitabı okudu
"Hepimiz ölüp gideceğiz, birazcık yardımcı olmaktan ne çıkar?"
Sayfa 76Kitabı okudu
"Onlara göre hava hoş ama sonuçta onlar da ölecek. Aptallar. Ölüm önce benim ama sonra da onların kapısını çalacak."
Sayfa 61Kitabı okudu
"Kendisini aldatmasının bir yararı yoktu: İvan İlyiç'in içinde, korkunç, yeni ve hayatında hiç olmadığı kadar ciddi bir şeyler oluyordu. Yalnızca o bunun farkındaydı, diğerleri, etrafındaki insanlar ya bunu anlamıyorlar ya da anlamak istemiyorlardı. Onlara göre bu dünyada her şey eskisi gibi yuvarlanıp gidiyordu. İvan İlyiç'in en çok da bu ağırına gidiyordu."
Sayfa 53Kitabı okudu
"Sakinliğe ihtiyacı olduğunu söylüyor ama huzurunu kaçırabilecek her fırsatı kolluyor, en ufak bir olay olduğunda da öfkeleniyordu."
Sayfa 51Kitabı okudu
"Başına gelen felâkete ya da tadını kaçıran ve onu ölüme sürükleyen insanlara öfkeleniyor, bu öfkenin onu acıyla kıvrandırdığını hissediyor ancak kendini tutamıyordu. Oysa, olaylara ve insanlara duyduğu öfkesinin hastalığını arttırdığını anlaması ve bu yüzden de tatsız olaylara aldırmaması gerektiği çok açıktı."
Sayfa 51Kitabı okudu
"Ancak artık her başarısızlık onu sarsıyor, umutsuzluğa sürüklüyordu."
Sayfa 51Kitabı okudu
"Herhangi bir şey onu tedirgin etmediği sürece kendini kandırabilirdi."
Sayfa 50Kitabı okudu
"Kocasının kötü huylu biri olduğuna ve hayatını kararttığına karar veren Praskovya Fyodorovna, kendine acımaya başladı. Kendisine acıdıkça da kocasına nefreti büyüdü."
Sayfa 46Kitabı okudu
“ Evet, her şey yanlıştı dedi kendi kendine, ama önemli değil. Doğruyu yapmak hala mümkün, evet mümkün. Peki doğru ne ? “
Sayfa 108 - Koridor YayınlarıKitabı okudu
Siz yaşadığınıza inanıyor musunuz ?
“ Ya gerçekten bütün yaşamını, bilinçli yaşamını gereği gibi yaşamadıysa ? “
Sayfa 102 - Koridor YayınlarıKitabı okudu
“ Evet, ölüm dedikleri şey bu. Öyle işte bir sebebi yok. Bunun ötesinde ve bunun dışında başka hiçbir şey yoktu. “
Sayfa 97 - Koridor YayınlarıKitabı okudu